Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ogólne informacje dotyczące efektów obserwowanych po leczeniu benzodiazepinami, które należy
brać pod uwagę stosując Clonazepamum TZF.
Tolerancja
Po stosowaniu leku Clonazepamum TZF przez kilka tygodni, jego skuteczność może się zmniejszyć.
Uzależnienie
Stosowanie leku Clonazepamum TZF przez dłuższy czas może prowadzić do uzależnienia
psychicznego i fizycznego. Ryzyko rozwoju uzależnienia nasila się wraz ze zwiększaniem dawki oraz
czasu leczenia i jest większe u pacjentów uzależnionych od alkoholu, narkotyków lub leków.
Objawy odstawienia
W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić u pacjenta objawy odstawienne, takie jak: bóle
głowy, bóle mięśniowe, zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, niepokój ruchowy,
dezorientacja, zaburzenia snu, drażliwość. W cięższych przypadkach mogą wystąpić: utrata poczucia
rzeczywistości, zaburzenia osobowości, nadwrażliwość na dźwięk, dotyk, światło, hałas, uczucie
mrowienia i drętwienie kończyn, omamy i urojenia, drgawki padaczkowe.
Niepamięć następcza (niezdolność do pamiętania zdarzeń po zastosowaniu leku)
Clonazepamum TZF może powodować niepamięć następczą (trudność uczenia się i zapamiętywania
nowych informacji – nowe dane nie są trwale zapamiętywane). Stan taki pojawia się najczęściej w
ciągu kilku godzin od podania leku, szczególnie w dużej dawce.
Reakcje paradoksalne
U osób w podeszłym wieku zwiększa się ryzyko pojawienia się nieprawidłowych reakcji
psychicznych i paradoksalnych (przeciwnych do oczekiwanych), takich jak: niepokój, pobudzenie,
drażliwość, agresja, złość, wściekłość, urojenia, koszmary nocne, halucynacje, psychozy, zaburzenia
zachowania.
W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Depresja
Przed zastosowaniem leku Clonazepamum TZF należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach
psychicznych oraz ewentualnych próbach samobójczych. Podawanie leku Clonazepamum TZF takim
pacjentom może spowodować nasilenie objawów depresji, w tym myśli samobójczych.
Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać mniejsze dawki leku Clonazepamum TZF (patrz
punkt 3), z uwagi na możliwość nasilenia działań niepożądanych, głównie zaburzeń orientacji i
koordynacji ruchowej (upadki, urazy).
Jeśli pacjenta dotyczą podane niżej choroby, przed przyjęciem leku należy poinformować o tym
lekarza:
▪ przewlekła niewydolność oddechowa;
▪ niewydolność wątroby i (lub) nerek;
▪ jaskra (choroba oczu, której objawem jest zwiększone ciśnienie w gałkach ocznych);
▪ ataksja móżdżkowa i rdzeniowa;
▪ porfiria;
▪ uzależnienie od alkoholu, narkotyków lub leków. W tej grupie pacjentów istnieje duże
prawdopodobieństwo rozwinięcia się przyzwyczajenia i uzależnienia psychicznego i fizycznego.
Dlatego tacy pacjenci powinni stosować lek Clonazepamum TZF tylko pod ścisłą kontrolą
lekarza.
Klonazepam może powodować nadmierne wydzielanie śliny i wydzielin w drogach oddechowych,
zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Podczas leczenia należy kontrolować drożność dróg
oddechowych.
W czasie przedłużonego leczenia klonazepamem lekarz zwykle zleca wykonywanie okresowych
badań krwi, w tym testów czynnościowych wątroby