Lacydypina, Lacidipinum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (9)

Lacydypina jest lekiem z grupy antagonistów wapnia, należącym do klasy dihydropirydyn. Jest to substancja czynna stosowana głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez blokowanie kanałów wapniowych w komórkach mięśni gładkich naczyń krwionośnych, co prowadzi do ich rozszerzenia. Rozszerzenie naczyń krwionośnych pomaga obniżyć ciśnienie krwi i zmniejsza obciążenie serca.

Sortuj według
    Lacydypina

    Lacydypina

    Wskazania do stosowania lacydypiny

    Lacydypina to lek z grupy blokerów kanałów wapniowych trzeciej generacji, wywodzący się z dihydropirydyn. Jego działanie polega na blokowaniu dopływu jonów wapnia do mięśni gładkich tętnic. Efektem jest obniżenie ciśnienia krwi poprzez rozszerzenie naczyń i zmniejszenie napięcia mięśniowego. Lek ten również redukuje obciążenie serca, zmniejszając jego zapotrzebowanie na tlen i energię. Zastosowanie lacydypiny obejmuje leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi, takimi jak beta-adrenolityki, diuretyki czy inhibitory konwertazy angiotensyny.

    Mechanizm działania lacydypiny

    Lacydypina jest skutecznym blokerem kanałów wapniowych, działającym selektywnie na te znajdujące się w naczyniach krwionośnych. Charakteryzuje się wysoką lipofilnością, co pozwala jej gromadzić się w lipidowych częściach błon komórkowych ścian naczyń. Działanie leku polega na ograniczeniu dopływu wapnia do mięśni, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, obniżenia oporu naczyniowego i zmniejszenia ciśnienia krwi. Lacydypina nie wpływa na funkcjonowanie nerek ani na skurcz serca, ale redukuje zapotrzebowanie serca na tlen, zwiększa przepływ krwi w naczyniach wieńcowych i ogranicza skupianie się płytek krwi. Dodatkowo, lek ten ma pozytywny wpływ na profil lipidowy, hamując estryfikację cholesterolu.

    Dawkowanie lacydypiny

    • Dawkowanie lacydypiny dla osób z nadciśnieniem tętniczym powinno być dostosowane indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta i stopnia zaawansowania choroby. Maksymalna dzienna dawka tego leku to 6 mg, przyjmowana regularnie o tej samej porze każdego dnia, najlepiej rano, bez względu na posiłki. Leczenie rozpoczyna się od mniejszych dawek, które mogą być stopniowo zwiększane, zazwyczaj po 3-4 tygodniach, chociaż w niektórych przypadkach konieczne może być szybsze dostosowanie dawki. Lacydypina może być stosowana bez ograniczeń czasowych.
    • Ze względu na metabolizm lacydypiny w wątrobie, u pacjentów z zaburzeniami wątrobowymi może wystąpić zwiększona biodostępność leku, co może prowadzić do silniejszego obniżenia ciśnienia krwi. W takich przypadkach konieczna może być obserwacja i ewentualna korekta dawki. Nie ma potrzeby modyfikacji dawki u osób z chorobami nerek czy u osób starszych.
    • Lacydypina nie jest zalecana dla dzieci poniżej 18 roku życia z powodu braku wystarczających badań bezpieczeństwa.

    Przeciwwskazania do stosowania lacydypiny

    Przeciwwskazania do stosowania lacydypiny obejmują nadwrażliwość na substancję czynną oraz ostrożność u osób z alergią na inne pochodne dihydropirydyny. Leku nie należy stosować u pacjentów z wstrząsem kardiogennym, niestabilną dławicą piersiową, zwężeniem zastawki aorty oraz po świeżym zawale serca lub w miesiąc po nim.

    Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu lacydypiny

    Skutki uboczne

    Częste: ból głowy, kołatanie serca, niestrawność, nudności, rumień, świąd, tachykardia, wielomocz, wysypka, zawroty głowy, nagłe zaczerwienienie skóry twarzy, obrzęk, osłabienie, przemijające, większenie aktywności fosfatazy alkalicznej.

    Niezbyt częste: niedociśnienie tętnicze, omdlenia, rozrost dziąseł, nasilenie istniejących dławicy piersiowej.

    Rzadkie: depresja, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, kurcze mięśni.

    Bardzo rzadkie: drżenie.

    Wpływ na prowadzenie pojazdów

    Lacydypina może powodować zawroty głowy. W przypadku ich wystąpienia, nie powinieneś prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

    Wpływ na ciążę

    Brak jest wystarczających badań na ludziach. Lek może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla dziecka. Lacydypina może również osłabiać skurcze macicy podczas porodu.

    Wpływ na laktację

    Lacydypina przenika do mleka matki. Jej stosowanie podczas karmienia piersią zależy od oceny lekarza i jest możliwe tylko w sytuacjach, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.

    Interakcje z lekami

    • Lacydypina może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze, gdy jest stosowana z innymi lekami. Należą do nich beta-blokery, takie jak Acebutolol, Atenolol, Betaksolol, Esmolol, Karwedilol, Metoprolol, Nebiwolol i Pindolol, które działają na receptory beta-1 i beta-2 adrenergiczne oraz rozszerzają naczynia obwodowe. Inne leki to inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) jak Benazepryl, Chinapryl, Cilazapryl, Enalapril, Fozynopryl, Imidapryl, Kaptopril, Lizynopryl, Peryndopryl, Ramipryl, Trandolapryl i Zofenopryl. Lacydypina może również nasilać działanie niektórych diuretyków, w tym Eplerenonu, Furosemidu, Hydrochlorotiazydu, Indapamidu, Kanrenoinianu potasu, Klopamidu, Mannitolu, Spironolaktonu i Torasemidu.
    • U pacjentów po przeszczepie nerki, lacydypina może normalizować obniżone przez cyklosporynę przesączanie kłębuszkowe oraz przepływ nerkowy. Cyklosporyna należy do inhibitorów kalcyneuryny.
    • Lacydypina może również oddziaływać z lekami wpływającymi na jej metabolizm i wydalanie. Do takich leków należą Fenobarbital i inne leki przeciwpadaczkowe, Fenytoina, Itrakonazol, Karbamazepina, Ketokonazol oraz Ryfampicyna. Fenobarbital i Fenytoina to leki przeciwpadaczkowe, Itrakonazol i Ketokonazol to przeciwgrzybicze, a Ryfampicyna to antybiotyk.

    Interakcja z alkoholem

    Jeśli stosuje się lacydypinę, wskazane jest ograniczenie konsumpcji alkoholu, ponieważ może to zwiększyć efekty leku.

    Inne środki ostrożności

    • Podczas leczenia lacydypiną wymagana jest ostrożność u osób z zaburzeniami rytmu serca, w tym problemami z węzłem zatokowym i przedsionkowo-komorowym, ze względu na potencjalny wpływ leku na te obszary.
    • Pacjenci z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT powinni być pod szczególną obserwacją. To samo dotyczy osób przyjmujących równocześnie inne leki, które mogą wydłużać odstęp QT, takie jak niektóre leki przeciwarytmiczne, antydepresanty trójpierścieniowe, lekiprzeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki i leki przeciwhistaminowe.
    • Ostrożność jest zalecana również u pacjentów z ograniczoną rezerwą sercową, niestabilną dławicą piersiową, a także u tych, u których niestabilna dławica piersiowa pojawiła się podczas leczenia.
    • U osób po przebytym zawale serca należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ brak jest potwierdzenia skuteczności lacydypiny w prewencji wtórnej po zawale.
    • Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania lacydypiny u osób z złośliwym nadciśnieniem tętniczym nie zostały ustalone.
    • Pacjenci z zaburzeniami funkcji wątroby powinni być leczeni z ostrożnością, ze względu na ryzyko zwiększonego działania obniżającego ciśnienie krwi.
    • Podczas leczenia lacydypiną, unikaj spożywania soku grejpfrutowego, gdyż może on wpływać na wchłanianie leku w organizmie.  

    Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.