Lewetiracetam (Lewetyracetam), Levetiracetamum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (56)

Lewetiracetam to lek przeciwpadaczkowy, który jest stosowany w leczeniu różnych rodzajów napadów padaczkowych. Może być stosowany samodzielnie lub jako część kompleksowego leczenia padaczki, zależnie od rodzaju napadów i indywidualnych potrzeb pacjenta. 

Sortuj według
Lewetiracetam (Lewetyracetam)

Lewetiracetam (Lewetyracetam)

Wskazania do stosowania

Lewetiracetam jest stosowany jako monoterapia w leczeniu napadów częściowych u osób powyżej 16. roku życia z nowo zdiagnozowaną padaczką. Może być również używany jako terapia uzupełniająca w przypadku napadów częściowych u pacjentów powyżej 1. miesiąca życia z padaczką, napadów mioklonicznych u osób od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną oraz napadów toniczno-klonicznych u osób powyżej 12. roku życia z idiopatyczną padaczką uogólnioną.

Mechanizm działania

Lewetiracetam działa głównie poprzez wpływ na stężenie jonów wapniowych w neuronach. Ogranicza prądy wapnia typu N i hamuje uwalnianie jonów wapniowych z wnętrza neuronów. Dodatkowo, częściowo neutralizuje działanie cynku i beta-karbolin, co wpływa na prądy bramkowane przez GABA i glicynę. Lewetiracetam działa ochronnie, zapobiegając napadom padaczkowym częściowym i pierwotnie uogólnionym, nie wywołując samodzielnie drgawek.

Dawkowanie

  • Dawkowanie leku zawsze ustalane jest indywidualnie.
  • Levetiracetam w postaci tabletek przyjmuje się doustnie, bez względu na posiłki, popijając odpowiednią ilością płynu.
  • W przypadku monoterapii, początkowa dawka dobowa to 1000 mg, osiągana po tygodniu stosowania 500 mg na dobę. W zależności od efektów, dawkę można zwiększać co 2 tygodnie o 500 mg, aż do osiągnięcia maksymalnej dawki dobowej 3000 mg.
  • W leczeniu wspomagającym u dorosłych powyżej 18. roku życia i młodzieży powyżej 17 lat (o wadze powyżej 50 kg), zakres dawek wynosi 1000-3000 mg. Terapię rozpoczyna się od 1000 mg, a dawkę dobową można zwiększać co 2-4 tygodnie o 500 mg, w zależności od tolerancji i skuteczności leku.
  • Roztwór doustny można podać, mieszając go w szklance wody lub dodając do butelki dla dziecka.

Przeciwwskazania

Stosowanie lewetyracetamu jest przeciwwskazane w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów nadwrażliwości na ten lek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Skutki uboczne

Bardzo częste: senność, bóle głowy, zapalenie błony śluzowej nosa.

Częste: bezsenność, biegunka, depresja, drgawki, dyspepsja, kaszel, lęk, nerwowość, trombocytopenia, ,wymioty, zawroty głowy, ból brzucha, jadłowstręt, podwójne widzenie, zaburzenia równowagi, wrogość.

Niezbyt częste: zaburzenia pamięci, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia psychotyczne.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Stosując lewetiracetam, należy być bardzo ostrożnym podczas prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn z uwagi na ryzyko wystąpienia senności, zawrotów głowy i innych objawów związanych z ośrodkowym układem nerwowym.

Wpływ na ciążę

Stosowanie leku w czasie ciąży nie jest zalecane, podobnie jak ordynowanie u kobiet w wieku rozrodczym, które nie korzystają z antykoncepcji. Badania na zwierzętach wskazują na potencjalnie negatywny wpływ leku na procesy rozrodcze. Przerwanie leczenia przeciwpadaczkowego w ciąży może prowadzić do nasilenia objawów choroby, co może być szkodliwe zarówno dla matki, jak i płodu. W związku z tym kobiety w ciąży stosujące lewetiracetam powinny być objęte specjalistyczną opieką.

Wpływ na laktację

Substancja przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas terapii tym lekiem.

Interakcje z lekami

  • Lewetiracetam może oddziaływać z innymi substancjami, co może prowadzić do niepożądanych efektów.
  • Stosowanie jednocześnie metotreksatem może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, takich jak zmniejszenie ilości krwinek i toksyczność dla wątroby i nerek.
  • Równoczesne przyjmowanie z zolpidemem może potęgować senność i wpływać negatywnie na zdolność koncentracji i precyzyjnych ruchów.
  • Kombinacja lewetyracetamu z difenhydraminą, lekiem przeciwhistaminowym, może powodować nadmierne uspokojenie, zawroty głowy i trudności z oddychaniem.
  • Współdziałanie lewetiracetamu z haloperidolem może osłabić działanie przeciwpadaczkowe leku i nasilić skutki uboczne karbamazepiny, innego leku przeciwpadaczkowego.
  • Stosowanie jednocześnie z karbamazepiną może prowadzić do nadmiernej sedacji.

Inne środki ostrożności

  • Przy zakończeniu terapii lewetiracetamem konieczne jest stopniowe zmniejszanie dawki (zgodnie z zaleceniami).
  • Nie zaleca się stosowania lewetiracetamu u dzieci poniżej 6. miesiąca życia.
  • U osób, które przyjmowały leki przeciwpadaczkowe, w tym lewetiracetam, zgłaszano przypadki myśli samobójczych, prób, i zachowań samobójczych. Osoby manifestujące stany depresyjne oraz myśli i zachowania samobójcze wymagają specjalistycznej opieki i leczenia.
  • U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub osób starszych, dawkę dobowa dostosowuje się indywidualnie.
  • W przypadku dzieci poniżej 16. roku życia, dawkowanie zależy od masy ciała i jest ustalane przez lekarza.

Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.