Opis
Działanie
Wskazania
Przeciwwskazania
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
U pacjentów z utajonymi zaburzeniami czynności tarczycy (szczególnie u osób w podeszłym wieku), stosowanie tego leku dłużej niż przez 14 dni lub stosowanie go na dużych powierzchniach skóry (ponad 10% powierzchni ciała) jest dozwolone jedynie wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz, po starannym rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka. W takim przypadku lekarz
powinien obserwować czy u pacjenta nie występują wczesne objawy nadczynności tarczycy i kontrolować czynność tarczycy, nawet po zaprzestaniu leczenia (do 3 miesięcy).
Podczas przygotowania do operacji należy unikać zbierania się leku pod pacjentem. Przedłużone narażenie na lek może wywoływać podrażnienie lub rzadziej ciężkie reakcje skórne. Chemiczne oparzenia skóry mogą wystąpić na skutek zbierania się płynu. W przypadku podrażnienia skóry, kontaktowego zapalenia skóry lub nadwrażliwości na lek, należy zaprzestać jego stosowania.
Nie podgrzewać leku przed aplikacją. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
Pacjenci z wolem tarczycy, guzkami tarczycy lub innymi nieostrymi chorobami tarczycy, są zagrożeni rozwojem nadczynności tarczycy po podaniu dużych ilości jodu. U tych pacjentów nie należy stosować leku długotrwale ani na duże powierzchnie skóry, chyba że o konieczności zastosowania leku zadecydował lekarz. Lekarz powinien obserwować, czy u pacjenta nie wystąpiły wczesne objawy nadczynności tarczycy i kontrolować czynność tarczycy.
Należy zachować szczególną ostrożność w razie regularnego stosowania u pacjentów z istniejącą wcześniej niewydolnością nerek.
Należy unikać stosowania leku BETADINE, 100 mg/ml, roztwór na skórę, u pacjentów leczonych litem.
Stosowanie leku może być przyczyną zmniejszonej absorpcji jodu przez tarczycę, co może zaburzać wyniki niektórych badań i utrudniać przeprowadzenie niektórych badań (scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, zabiegi diagnostyczne z zastosowaniem radioaktywnego jodu), a tym samym uniemożliwiać planowe leczenie chorób tarczycy jodem radioaktywnym. Po
zakończeniu stosowania leku , nie należy wykonywać takich badań co najmniej przez 1-4 tygodnie.
Utleniające działanie leku może być przyczyną fałszywie dodatnich wyników różnych testów diagnostycznych (np. testy toluidynowy i z żywicą gwajakową na hemoglobinę i glukozę w stolcu i moczu).
Utleniające właściwości leku mogą być przyczyną korozji metali, natomiast plastik i materiały syntetyczne są na ogół odporne na jodowany powidon. Zdarzają się przypadki odwracalnego przebarwienia niektórych materiałów tekstylnych, np. ubrań.
Lek można łatwo usunąć z materiałów tekstylnych i innych za pomocą ciepłej wody i mydła. W przypadku plam trudnych do usunięcia, należy zastosować roztwór amoniaku lub roztwór tiosiarczanu sodu.
Ciemnobrązowy kolor leku jest wskaźnikiem jego skuteczności. Jeśli kolor leku staje się mniej intensywny, wskazuje to na jego słabsze działanie przeciwdrobnoustrojowe. Ekspozycja na światło i temperatury powyżej 40ºC przyspiesza rozkład leku. Lek ma działanie przeciwbakteryjne przy pH w
zakresie 2-7.
Unikać kontaktu leku z oczami. Jeśli lek dostanie się do oczu należy rozchylić powieki i płukać oczy dużą ilością bieżącej wody przez 10 – 15 minut. Pacjenta powinien zbadać okulista.
Stosowanie leku u dzieci
Noworodki i niemowlęta do 6. miesiąca życia są zagrożone rozwojem niedoczynności tarczycy po podaniu dużych ilości jodu. Dlatego u noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia stosowanie tego leku powinno być ograniczone do bezwzględnego minimum, z uwagi na znaczne przenikanie leku przez skórę do organizmu i zwiększoną wrażliwość na jod.
Należy bezwzględnie chronić dziecko przed połknięciem leku.
Ciąża
Jodowany powidon nie ma działania teratogennego.
Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią jest dozwolone jedynie wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz w przypadku dokładnej diagnozy i bezwzględnych wskazań do zastosowania leku. Należy monitorować czynność tarczycy u matki i dziecka.
Stosowanie leku powinno być ograniczone do krótkiego okresu czasu.
Jod przenika przez łożysko i do mleka matki i osiąga w mleku matki większe stężenie niż we krwi.
Należy bezwzględnie chronić niemowlę przed połknięciem leku.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek BETADINE, 100 mg/ml, roztwór na skórę, stosuje się albo w postaci nierozcieńczonej albo w postaci 10% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:10) lub 1% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:100), w zależności od miejsca aplikacji.
Rozcieńczony roztwór należy przygotowywać bezpośrednio przed zastosowaniem.
W dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobieraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją lub infuzją lek nakłada się na zdrową nieuszkodzoną skórę na 1–2 minuty.W przypadku aseptycznego zaopatrywania ran, w dezynfekcji błon śluzowych i leczeniu infekcji bakteryjnych i grzybiczych należy stosować 10% (1:10) roztwór leku.W przypadku kąpieli pacjenta przed operacją należy stosować 1% (1:100) roztwór leku, przy czym najlepiej równomiernie rozprowadzić rozcieńczony roztwór po całym ciele pacjenta i pozostawić gona przynajmniej 2 minuty, a następnie spłukać letnią wodą.Podczas przygotowania do operacji należy unikać zbierania się leku pod pacjentem. Przedłużona ekspozycja na lek może wywoływać podrażnienie lub rzadziej ciężkie reakcje skórne. Chemiczne oparzenia skóry mogą wystąpić na skutek zbierania się płynu.
Skutki uboczne
Rzadkie objawy niepożądane (występują u 1 do 10 na 10 000 osób):
Reakcje nadwrażliwości, kontaktowe zapalenie skóry (z takimi objawami jak zaczerwienienie, niewielkie pęcherze i świąd). Jeśli takie objawy wystąpią, należy zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi.
Bardzo rzadkie objawy niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
Reakcja anafilaktyczna (groźna reakcja alergiczna, powodująca między innymi trudności w oddychaniu, zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego). Jeśli takie objawy wystąpią, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi.
Obrzęk naczynioruchowy (groźna reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła). Jeśli takie objawy wystąpią, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i powiedzieć o nich lekarzowi. Nadczynność tarczycy (nadmierna aktywność tarczycy powodująca, między innymi zwiększenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, poty, szybsze bicie serca lub niepokój ruchowy.
Objawy niepożądane o nieznanej częstości występowania (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Niedoczynność tarczycy po dłuższym lub intensywniejszym stosowaniu leku.
Zaburzenia czynności nerek.
Chemiczne oparzenie skóry (może wystąpić w wyniku ,,zbierania się” leku pod pacjentem w czasie przygotowania pacjenta do operacji); zaburzenia elektrolitowe, kwasica metaboliczna, ostra niewydolność nerek, nieprawidłowa osmolarność krwi (może wystąpić po zastosowaniu dużych ilości leku).