Lamotrygina, Lamotriginum - dawkowanie, działanie, ulotka, skutki uboczne

  (19)

Lamotrygina to lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój. Jest stosowana w leczeniu różnych rodzajów napadów padaczkowych zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Może być używana samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Ponadto, lamotrygina jest również wykorzystywana w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (choroby maniakalno-depresyjnej) w celu opóźnienia wystąpienia epizodów depresji, manii, hipomanii lub epizodów mieszanych u pacjentów leczonych dla ostrego epizodu lub dla tych, którzy mają często nawracające epizody tej choroby.

Sortuj według
Lamotrygina

Lamotrygina

Wskazania do stosowania

  • Lamotrygina to lek przeciwpadaczkowy z grupy fenyltriazyn. U osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 13 lat stosuje się ją samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami do leczenia napadów częściowych, uogólnionych oraz toniczno-klonicznych. Jest też używana w terapii skojarzonej dla pacjentów z zespołem Lennox-Gastaut.
  • Dla dzieci w wieku 2-12 lat lek jest zalecany w leczeniu napadów częściowych, uogólnionych, toniczno-klonicznych oraz tych związanych z zespołem Lennox-Gastaut. Może być używany samodzielnie w przypadku napadów nieświadomości.
  • Dodatkowo, lamotrygina pomaga zapobiegać epizodom depresji u osób z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi typu I, które mają głównie epizody depresyjne.

Mechanizm działania lamotryginy

Lamotrygina to lek przeciwpadaczkowy nowej generacji. Jej dokładny mechanizm działania nie jest w pełni zrozumiały. Głównie działa przez blokowanie kanałów sodowych, co stabilizuje błony neuronów. Dzięki temu hamuje uwalnianie glutaminianu, neuroprzekaźnika kluczowego dla napadów padaczkowych. W badaniach stwierdzono, że lamotrygina może oddziaływać z różnymi receptorami, w tym serotoninergicznymi, adenozynowymi, adrenergicznymi, dopaminergicznymi, GABA, histaminowymi, opiodiowymi i muskarynowymi. Zauważono także jej wpływ na kanały wapniowe. Jej działanie w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych nie jest w pełni poznane. Przypuszcza się, że blokowanie kanałów sodowych może być kluczowe.

Dawkowanie lamotryginy

Lamotrygina dostępna jest w tradycyjnych tabletkach oraz formach do rozgryzania, żucia i zawiesiny. Dawkowanie zaczyna się od małej ilości, stopniowo zwiększając do dawki docelowej. Szybkie podawanie dużej dawki może prowadzić do wysypki. Dawka zależy od choroby, wieku, wagi, innych leków i chorób towarzyszących. Dawki różnią się w zależności od monoterapii czy terapii skojarzonej.

  • Dorośli zaczynają od 12,5 mg do 50 mg dziennie. Dawki utrzymujące to 100-400 mg, czasem do 700 mg.
  • Dzieci powyżej 2 lat z padaczką mogą przyjmować lamotryginę. Dawka dostosowana jest do wagi. Waga dziecka wymaga monitorowania. Dla dzieci poniżej 2 lat brak jest pełnych danych o leku, więc nie jest zalecany.
  • Lamotrygina nie jest zalecana dla dzieci w profilaktyce zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
  • Można przerwać leczenie bez stopniowego zmniejszania dawki. Nagłe odstawienie nie powoduje większych działań niepożądanych.
  • U seniorów dawkowanie pozostaje takie samo. Farmakokinetyka u nich jest podobna jak u młodszych.
  • U osób z problemami nerek czy wątroby dawkowanie może wymagać dostosowania.

Przeciwwskazania do stosowania lamotryginy

Leku nie należy stosować u osób uczulonych na lamotryginę.

Ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu lamotryginy

Skutki uboczne

Bardzo częste: wysypka skórna, pobudzenie, zaburzenia ruchowe, ból głowy, nasilenie objawów choroby Parkinsona, podwójne widzenie.,

Częste: agresja, bezsenność, biegunka, drażliwość, drżenie, ,suchość w ustach, wymioty, zawroty głowy, zmęczenie, nudności, Ból pleców, senność, bóle stawów.

Niezbyt częste: ataksja.

Rzadkie: oczopląs, zespół Stevensa-Johnsona, zapalenie spojówek.

Bardzo rzadkie: leukopenia, nieprawidłowe wyniki badań ,laboratoryjnych, nieprawidłowe wyniki czynności wątroby, ,agranulocytoza, omamy, splątanie, neutropenia, gorączka, obrzęk twarzy, tiki mięśniowe, niedokrwistość, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, niewydolność wątroby, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, niewydolność wielonarządowa, zaburzenia czynności wątroby, trombocytopenia, zespół rzekomotoczniowy

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Reakcje na lamotryginę mogą różnić się indywidualnie. Mogą wystąpić zawroty głowy i podwójne widzenie. Przed prowadzeniem pojazdu ocenić reakcję na lek.

Wpływ na ciążę

Dla ciężarnych zalecane są możliwie najniższe dawki tego leku. Lamotrygina może obniżać poziom kwasu foliowego, co zwiększa ryzyko dla płodu. W ciąży stężenie lamotryginy może się zmieniać. Wskazane jest monitorować stężenie leku przed, w trakcie i po ciąży (niekiedy konieczne jest indywidualne dostosowanie dawki).

Wpływ na laktację

Lamotrygina przenika do mleka matki. U niemowląt mogą wystąpić efekty leku, ale nie zaobserwowano działań niepożądanych. Przed zastosowanie należy rozważyć korzyści dla matki względem ewentualnego ryzyka dla dziecka. Monitorować niemowlę pod kątem ewentualnych działań niepożądanych.

Interakcje z lekami

  • Kwas walproinowy (lek przeciwpadaczkowy): Wydłuża czas działania lamotryginy. Należy dostosować dawkowanie.
  • Atazanawir, Etynyloestradiol, Fenobarbital, Fenytoina, Karbamazepina, Lewonorgestrel, Lopinawir, Ryfampicyna, Rytonawir: Skracają czas działania leku. Wymagane dostosowanie dawki.
  • Karbamazepina, Okskarbazepina: Mogą powodować objawy z ośrodkowego układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, niezborność ruchów, zaburzenia wzroku, nudności i wymioty. Okskarbazepina może obniżać stężenie lamotryginy w krwi.
  • Topiramat: Lamotrygina zwiększa stężenie topiramatu w krwi o około 15%.
  • Rysperydon: Połączenie z lamotryginą może powodować senność.
  • Gabapentyna, Wareniklina: Zwiększenie stężenia tych leków w krwi.
  • Pacjenci przyjmujący te leki razem z lamotryginą powinni być pod ścisłym nadzorem lekarskim i regularnie kontrolować stężenie leków w krwi. 

Inne środki ostrożności

  • Lek może powodować wysypkę skórną, zwłaszcza w pierwszych 8 tygodniach leczenia. Wysypki mogą być poważne (niekiedy wymagane jest przerwanie leczenia). Pacjenci powinni być świadomi ryzyka wysypki.
  • Osoby z alergiami lub reakcjami na inne leki przeciwpadaczkowe są bardziej narażone na wysypki.
  • Nie stosować ponownie u osób, które miały wysypkę po lamotryginie, chyba że korzyści przewyższają ryzyko.
  • Możlwe jest wystąpienie zespołu nadwrażliwości z objawami ogólnymi.
  • Substancja może powodować jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
  • U pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową należy obserwować myśli i zachowania samobójcze.
  • U dzieci poniżej 18 lat leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać ryzyko myśli samobójczych, należy zachować ostrożność.
  • U kobiet przyjmujących antykoncepcję hormonalną może być konieczne dostosowanie dawki.
  • Długotrwałe stosowanie może wpływać na metabolizm folianów.
  • Zachować ostrożność u pacjentów z problemami nerkowymi.

Portal ma charakter edukacyjny. Staramy się, aby treści były poprawne merytorycznie, jednak nie powinny zastępować porady lekarza lub farmaceuty, dietetyka, kosmetologa czy fizjoterapeuty odnoszącej się do indywidualnej sytuacji pacjenta. Redakcja i wydawca nie ponoszą odpowiedzialności za skutki zastosowania się do zamieszczonych informacji. Prosimy, skonsultuj się ze specjalistą, zanim zdecydujesz o podjęciu danej terapii mającej wpływ na Twoje zdrowie.