Indix SR, 1,5 mg, 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu

• Nadwrażliwość na indapamid, na pozostałe sulfonamidy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą • Ciężkie zaburzenia czynności nerek • Encefalopatia wątrobowa lub inne ciężkie zaburzenia czynności wątroby • Hipokaliemia

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Leki, których nie należy stosować jednocześnie z indapamidem. Lit: zwiększenie stężenia litu w surowicy, także z objawami przedawkowania. Jeżeli zastosowanie leku moczopędnego jest konieczne, należy odpowiednio często kontrolować stężenie litu w surowicy krwi i w razie konieczności dostosować dawki litu. Leki, które z indapamidem należy stosować ostrożnie. Leki, które mogą powodować zaburzenia rytmu serca (tzw. zaburzenia typu torsade de pointes): Leki przeciwarytmiczne należące do grupy Ia (chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid) Leki przeciwarytmiczne należące do grupy III (amiodaron, bretylium, sotalol, dofetylid, ibutylid) Niektóre leki przeciwpsychotyczne: pochodne fenotiazyny (chloropromazyna, cyjamemazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna), pochodne benzamidu (amisulpiryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd), pochodne butyrofenonu (droperydol, haloperydol). Inne leki: beprydyl, cyzapryd, difemanil, erytromycyna stosowana dożylnie, halofantryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, moksyfloksacyna, winkamina stosowana dożylnie. Stosowanie tych leków z indapamidem może prowadzić do wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsades de pointes (hipokaliemia, podobnie jak bradykardia i wydłużony /niezależnie od przyczyny/ załamek QT dodatkowo zwiększają to ryzyko). Należy kontrolować (wyrównać) stężenie potasu w surowicy przed rozpoczęciem leczenia indapamidem i wymienionymi powyżej lekami. Dodatkowo zaleca się również kontrolowanie gospodarki elektrolitowej organizmu oraz EKG. Należy unikać łączenia indapamidu i leków mogących powodować zaburzenia rytmu typu torsade de pointes w przypadku występowania hipokaliemii. NLPZ (stosowane systemowo), łącznie z selektywnymi inhibitorami COX-2 i kwasem salicylowym w dużych dawkach (> 3 g/dobę) Możliwe zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego indapamidu. U pacjentów odwodnionych i związanym z tym zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym, występuje zwiększone ryzyko ostrej niewydolności nerek. Należy odpowiednio często kontrolować czynność nerek i stopień nawodnienia pacjenta. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE)Ryzyko nagłej hipotensji i (lub) ostrej niewydolności nerek po rozpoczęciu podawania inhibitorów ACE z współistniejącym niedoborem sodu (w szczególności u pacjentów ze zwężeniem tętnicy nerkowej). W nadciśnieniu tętniczym, jeśli uprzednie leczenie diuretykami mogło spowodować niedobór sodu, zaleca się: - odstawienie diuretyku na 3 dni przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem ACE i (w razie potrzeby) ponowne zastosowanie diuretyku obniżającego stężenie potasu w osoczu; - lub podawanie wstępnie niskich dawek inhibitora ACE ze stopniowym zwiększaniem dawkowania. W zastoinowej niewydolności serca zaleca się rozpoczynanie leczenia od bardzo małych dawek inhibitora ACE po ewentualnym zmniejszeniu dawki stosowanego równocześnie diuretyku obniżającego stężenie potasu w osoczu. We wszystkich przypadkach zaleca się monitorowanie czynności nerek (kreatynina w osoczu) w pierwszych tygodniach leczenia inhibitorem ACE. Leki powodujące hipokaliemię (amfoterycyna B stosowana dożylnie, glikokortykosteroidy i mineralokortykosteroidy działające ogólnoustrojowo, tetrakozaktyd, leki przeczyszczające o działaniu pobudzającym perystaltykę) Z powodu zwiększonego ryzyka hipokaliemii należy kontrolować stężenie potasu i w razie konieczności usuwać stwierdzone zaburzenia, szczególnie u pacjentów jednocześnie leczonych glikozydami naparstnicy. Zaleca się stosowanie leków przeczyszczających niepodbudzających perystaltyki. Baklofen nasila działanie przeciwnadciśnieniowe indapamidu. Należy kontrolować stopień nawodnienia pacjenta i czynność nerek. Preparaty naparstnicy Hipokaliemia w surowicy jest czynnikiem predysponującym do wystąpienia toksycznych efektów naparstnicy. Należy monitorować stężenie potasu, odpowiednio często wykonywać EKG i jeżeli konieczne, dostosować dawkowanie glikozydów naparstnicy. Leki, których stosowanie z indapamidem należy dokładnie rozważyć. Leki moczopędne oszczędzające potas (amiloryd, spironolakton, triamteren) Stosowane w skojarzeniu z indapamidem zmniejszają, ale nie wykluczają ryzyka wystąpienia u niektórych pacjentów hipokaliemii, a także, szczególnie hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub cukrzycą. Należy monitorować stężenie potasu w surowicy, odpowiednio często wykonywać badanie EKG i jeżeli jest to konieczne, zmienić sposób leczenia. Metformina W przypadkach zaburzeń czynności nerek związanych ze stosowaniem leków moczopędnych, szczególnie pętlowych, zwiększa się ryzyko wywołania przez metforminę kwasicy mleczanowej. Nie należy stosować metforminy, jeżeli stężenie kreatyniny jest większe niż 15 mg/l (135 μmol/l u mężczyzn i 12 mg/l (110μmol/l) u kobiet. Środki kontrastujące zawierające jod W przypadku odwodnienia wywołanego przez leki moczopędne zwiększa się ryzyko ostrej niewydolności nerek, szczególnie po podaniu dużych dawek środków kontrastujących. Przed podaniem środków kontrastujących należy usunąć zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, szczególnie hipowolemię.Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (pochodne imipraminy), neuroleptyki Nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego indapamidu i zwiększenie ryzyka objawowej, także ortostatycznej hipotonii objawiającej się np. zawrotami głowy po gwałtownej pionizacji ciała. Sole wapnia Zwiększenie ryzyka hiperkalcemii, spowodowanej zmniejszeniem wydalania wapnia przez nerki. Cyklosporyna, takrolimus Ryzyko zwiększenia stężenia kreatyniny bez zmiany stężenia cyklosporyny w surowicy, także u pacjentów bez zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej. Kortykosteroidy, tetrakozaktyd (działające ogólnoustrojowo) Zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego indapamidu (retencja wody i sodu pod wpływem kortykosteroidów).