Aviomarin, dimenhydrinatum 50 mg, 10 tabletek

Wielkość opakowania - tabletki
Dostępny
33,09

O produkcie: Aviomarin, dimenhydrinatum 50 mg, 10 tabletek

100000505

Opis

Lek stosuje się w zapobieganiu m.in chorobie lokomocyjnej

Działanie

Dimenhydramina (synonim: dimenhydrinat) działa przeciwwymiotnie, przeciwuczuleniowo. Jest lekiem przeciwhistaminowym I generacji. 

Czy Aviomarin działa uspokajająco?

Dimenhydramina wykazuje łagodne działanie uspokajające. Jest tzw. "odwrotnym agonistą" receptora H1, przyłączając się do receptora, hamując jego aktywność. W ten sposób zapobiega działaniu histaminy. Leki z tej grupy łatwo przechodzą do OUN (Ośrodkowego Układu Nerwowego). Są nieselektywne - oprócz receptorów H1, wykazują działanie na inne grupy receptorów (m.in. serotoninowe, dopaminergiczne i adrenergiczne), w efekcie wywołując objawy niepożądane, takie jak senność czy otępienie.

Kiedy Aviomarin zaczyna dzialać?

Początek działania występuje po 20 do 30 minutach. Efekty kliniczne obserwowane są przez 4 do 6 godzin po podaniu leku.


Wskazania

Lek stosuje się w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej oraz w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów innego pochodzenia (z wyjątkiem wywołanych przez leki stosowane w chemioterapii nowotworów).

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Aviomarin:

  • jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną, leki przeciwhistaminowe lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
  • jeśli u pacjenta występują:
  • ostry napad astmy
  • jaskra z wąskim kątem przesączania,
  • guz chromochłonny,
  • porfiria,
  • przerost gruczołu krokowego oraz zaleganie moczu w pęcherzu,
  • padaczka.

Ze względu na wielkość dawki (moc), lek Aviomarin, 50 mg, tabletki nie jest przeznaczony dla dzieci w wieku poniżej 6 lat.


Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Aviomarin u pacjentów:

  • z zaburzeniami czynności wątroby,
  • z nadczynnością tarczycy,
  • z bradykardią (spowolnienie akcji serca), nadciśnieniem,
  • z hipokaliemią, niedoborem magnezu we krwi,
  • z przewlekłymi trudnościami w oddychaniu, astmą,
  • ze zwężeniem odźwiernika,
  • z wrodzonym zespołem wydłużonego odcinka QT lub innymi zaburzeniami czynności serca, np.: chorobą wieńcową, chorobami układu krążenia, arytmią.

Szczególna ostrożność zalecana jest również w przypadku równoczesnego przyjmowania niektórych leków przeciwarytmicznych, powodujących wydłużenie odcinka QT w EKG, lub prowadzących do zmniejszenia zawartości potasu lub magnezu w surowicy.

Przechowywanie

Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC. Chronić od światła.
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie należy stosować preparatu po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Stosowanie leku Aviomarin z jedzeniem i piciem:

Aviomarin można zażywać niezależnie od przyjmowanych posiłków. Tabletkę należy popić odpowiednią ilością wody.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Aviomarin ogranicza sprawność psychofizyczną, dlatego nie należy go stosować u osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących urządzenia mechaniczne w ruchu.


Stosowanie leku u dzieci

Stosować od 6 roku życia.

Przyjmowanie innych leków

  • Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
  • Leku Aviomarin nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciwarytmicznymi, hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego, ani z alkoholem.
  • Leku nie należy stosować jednocześnie z atropiną, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, aminami katecholowymi, środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takimi jak leki nasenne lub uspokajające, gdyż lek Aviomarin nasila ich działanie.
  • Lek Aviomarin zastosowany z solami bizmutu oraz lekami przeciwbólowymi, psychotropowymi i skopolaminą może powodować przemijające osłabienie wzroku (upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów).
  • Aviomarin osłabia działanie kortykosteroidów i doustnych leków przeciwzakrzepowych.
  • Należy unikać łączenia leku Aviomarin z lekami ototoksycznymi (uszkadzającymi słuch), takimi jak antybiotyki aminoglikozydowe.
  • Inhibitory monoaminooksydazy (MAO, leki przeciwdepresyjne) mogą nasilać działanie przeciwhistaminowe i uspokajające dimenhydraminy.
  • Zaleca się szczególną ostrożność podczas stosowania dimenhydraminy z lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT w EKG (niektóre leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki, np.: erytromycyna, leki przeciwmalaryczne, leki przeciwhistaminowe, neuroleptyki) oraz z lekami powodującymi zmniejszenie poziomu potasu w surowicy (np. niektóre leki moczopędne).
  • Przyjmowanie leku Aviomarin należy przerwać przynajmniej trzy dni przed planowanymi testami alergicznymi ze względu na możliwość otrzymania wyników fałszywie ujemnych.

Ciąża

  • Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
  • Nie należy stosować leku Aviomarin w trzecim trymestrze ciąży.
  • W pierwszym i drugim trymestrze ciąży, a także w trakcie karmienia piersią lek można stosować tylko, gdy w opinii lekarza korzyści z leczenia przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Dawkowanie

Aviomarin należy stosować doustnie.

Zalecaną dawkę należy przyjąć przynajmniej na 30 minut przed planowaną podrożą lub zażyciem źle tolerowanego leku.

Dorośli i młodzież powyżej 14 lat: Zalecana dawka to 50 mg do 100 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 400 mg.

Dzieci w wieku od 6 do 14 lat: Zalecana dawka to 50 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 6 do 8 godzin.

Maksymalna dawka dobowa u dzieci nie powinna przekroczyć 5 mg/kg masy ciała, przy czym nie więcej niż 150 mg na dobę.

Aviomarin jest przeznaczony dla dzieci, które są w stanie samodzielnie połknąć tabletkę.


Skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Aviomarin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

  • Bardzo częste (występujące u 1 lub więcej na 10 pacjentów) działania niepożądane to: senność, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy.
  • Częste (występujące u 1 lub więcej na 100 pacjentów) działania niepożądane to: pobudzenie, zaburzenia snu, niepokój, drżenie, zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, nudności, wymioty, biegunka (w przypadku uczulenia na dimenhydraminę), zaparcia, bóle brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie osłabienia i zmęczenia, trudności w oddawaniu moczu, osłabienie mięśni.
  • Rzadkie (występujące u 1 lub więcej na 10 000 pacjentów) działania niepożądane to: przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, niedokrwistość hemolityczna, bóle głowy, bezsenność, skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna.
  • Bardzo rzadkie (występujące u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów) działania niepożądane to: złuszczające zapalenie skóry oraz zmniejszenie łaknienia.
  • Długotrwałe stosowanie dimenhydraminy może prowadzić do zależności lekowej.
    Podczas stosowania dimenhydraminy u dzieci mogą wystąpić reakcje paradoksalne (np. niepokój, rozdrażnienie, drżenie).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 2-222 Warszawa


Skład

Substancją czynną leku jest dimenhydramina.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian

Producent

Teva Operations

Dystrybutor

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa

Typ produktu

Lek bez recepty

Ostrzeżenie: zdjęcia mają charakter wyłącznie informacyjny.