Lek stosuje się w zapobieganiu m.in chorobie lokomocyjnej
Działanie
Dimenhydramina (synonim: dimenhydrinat) działa przeciwwymiotnie, przeciwuczuleniowo i łagodnie uspokajająco. Początek działania występuje po 20 do 30 minutach. Efekty kliniczne obserwowane są przez 4 do 6 godzin po podaniu leku.
Wskazania
Lek stosuje się w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej oraz w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów innego pochodzenia (z wyjątkiem wywołanych przez leki stosowane w chemioterapii nowotworów).
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na dimenhydraminę, inne leki przeciwhistaminowe lub na którąkolwieksubstancję pomocniczą,· ostry napad astmy· jaskra z wąskim kątem przesączania,1· guz chromochłonny,· porfiria,· przerost gruczołu krokowego oraz zaleganie moczu w pęcherzu,· padaczka.Ze względu na wielkość dawki (moc), lek Aviomarin, 50 mg, tabletki nie jest przeznaczony dla dzieciw wieku poniżej 6 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Dimenhydramina ogranicza sprawność psychofizyczną, podczas kuracji nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń w ruchu. Preparatu nie należy stosować jednocześnie z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy ani z alkoholem. Przed użyciem zapoznać się z treścią ulotki lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Stosowanie leku u dzieci
Stosować od 6 roku życia.
Przyjmowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Leku Aviomarin nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciwarytmicznymi, hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego, ani z alkoholem.
Leku nie należy stosować jednocześnie z atropiną, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, aminami katecholowymi, środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takimi jak leki nasenne lub uspokajające, gdyż lek Aviomarin nasila ich działanie. Lek Aviomarin zastosowany z solami bizmutu oraz lekami przeciwbólowymi, psychotropowymi i skopolaminą może powodować przemijające osłabienie wzroku (upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów).
Aviomarin osłabia działanie kortykosteroidów i doustnych leków przeciwzakrzepowych.
Należy unikać łączenia leku Aviomarin z lekami ototoksycznymi (uszkadzającymi słuch), takimi jak antybiotyki aminoglikozydowe.
Inhibitory monoaminooksydazy (MAO, leki przeciwdepresyjne) mogą nasilać działanie przeciwhistaminowe i uspokajające dimenhydraminy.
Zaleca się szczególną ostrożność podczas stosowania dimenhydraminy z lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT w EKG (niektóre leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki, np.: erytromycyna, leki przeciwmalaryczne, leki przeciwhistaminowe, neuroleptyki) oraz z lekami powodującymi zmniejszenie poziomu potasu w surowicy (np. niektóre leki moczopędne).
Przyjmowanie leku Aviomarin należy przerwać przynajmniej trzy dni przed planowanymi testami alergicznymi ze względu na możliwość otrzymania wyników fałszywie ujemnych.
Leku Aviomarin nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciwarytmicznymi, hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego, ani z alkoholem.
Leku nie należy stosować jednocześnie z atropiną, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, aminami katecholowymi, środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takimi jak leki nasenne lub uspokajające, gdyż lek Aviomarin nasila ich działanie. Lek Aviomarin zastosowany z solami bizmutu oraz lekami przeciwbólowymi, psychotropowymi i skopolaminą może powodować przemijające osłabienie wzroku (upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów).
Aviomarin osłabia działanie kortykosteroidów i doustnych leków przeciwzakrzepowych.
Należy unikać łączenia leku Aviomarin z lekami ototoksycznymi (uszkadzającymi słuch), takimi jak antybiotyki aminoglikozydowe.
Inhibitory monoaminooksydazy (MAO, leki przeciwdepresyjne) mogą nasilać działanie przeciwhistaminowe i uspokajające dimenhydraminy.
Zaleca się szczególną ostrożność podczas stosowania dimenhydraminy z lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT w EKG (niektóre leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki, np.: erytromycyna, leki przeciwmalaryczne, leki przeciwhistaminowe, neuroleptyki) oraz z lekami powodującymi zmniejszenie poziomu potasu w surowicy (np. niektóre leki moczopędne).
Przyjmowanie leku Aviomarin należy przerwać przynajmniej trzy dni przed planowanymi testami alergicznymi ze względu na możliwość otrzymania wyników fałszywie ujemnych.
Ciąża
Nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.
Dawkowanie
Aviomarin należy stosować doustnie.
Zalecaną dawkę należy przyjąć przynajmniej na 30 minut przed planowaną podrożą lub zażyciem źle tolerowanego leku.
Dorośli i młodzież powyżej 14 lat: Zalecana dawka to 50 mg do 100 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 400 mg.
Dzieci w wieku od 6 do 14 lat: Zalecana dawka to 50 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 6 do 8 godzin.
Maksymalna dawka dobowa u dzieci nie powinna przekroczyć 5 mg/kg masy ciała, przy czym nie więcej niż 150 mg na dobę.
Aviomarin jest przeznaczony dla dzieci, które są w stanie samodzielnie połknąć tabletkę.
Skutki uboczne
Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą senność, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy.
Często występują niepokój, zaburzenia widzenia (przemijające upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów), wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą, nudności, wymioty, biegunka (w przypadku uczulenia na dimenhydraminę), zaparcia, bóle brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie osłabienia i zmęczenia.
Rzadko odnotowano przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, niedokrwistość hemolityczną, bóle głowy, bezsenność, skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, złuszczające zapalenie skóry, zmniejszenie łaknienia, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna.
Długotrwałe stosowanie dimenhydraminy może prowadzić do zależności lekowej.
U dzieci mogą wystąpić reakcje paradoksalne na dimehydraminę (np. niepokój, rozdrażnienie).
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Często występują niepokój, zaburzenia widzenia (przemijające upośledzenie widzenia w ciemności i widzenia kolorów), wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z jaskrą, nudności, wymioty, biegunka (w przypadku uczulenia na dimenhydraminę), zaparcia, bóle brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie osłabienia i zmęczenia.
Rzadko odnotowano przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, niedokrwistość hemolityczną, bóle głowy, bezsenność, skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, złuszczające zapalenie skóry, zmniejszenie łaknienia, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna.
Długotrwałe stosowanie dimenhydraminy może prowadzić do zależności lekowej.
U dzieci mogą wystąpić reakcje paradoksalne na dimehydraminę (np. niepokój, rozdrażnienie).
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Skład
Substancją czynną leku jest dimenhydramina.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian
Producent
Teva Operations
Dystrybutor
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa