Ranigast Pro, preparat stosowany w leczeniu objawów zgagi i niestrawności, 10 tabletek

Ranitydyna, substancja czynna leku Ranigast PRO, hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Ranitydyna, substancja czynna leku Ranigast PRO, hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Wskazaniem do stosowania leku jest objawowe leczenie dolegliwości żołądkowych niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego: niestrawności (dyspepsji), zgagi, nadkwaśności, bólu w nadbrzuszu. Lek usuwa w krótkim czasie zgagę i niestrawność. Jedna tabletka działa około 6 - 8 godzin.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ranigast PRO należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek,
- jeśli u pacjenta występowała ostra porfiria,
- jeśli u pacjenta wraz z niestrawnością występuje utrata masy ciała,
- jeśli u pacjenta dotychczas nie występowały dolegliwości żołądkowe (dyspeptyczne) lub
występowały, ale ostatnio zmieniły się - szczególnie dotyczy to osób w średnim lub podeszłym
wieku,
- jeśli pacjent stosuje niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) - szczególnie dotyczy to osób
w podeszłym wieku i osób z chorobą wrzodową w wywiadzie,
- jeśli pacjent stosuje inne leki, również takie, które wydawane są bez recepty,
- jeśli pacjent przebywa pod stałą kontrolą lekarską z innych przyczyn,
- jeśli pacjent choruje na cukrzycę, choroby płuc i ma zaburzenia odporności,
- jeśli u pacjenta występują trudności z przełykaniem lub przewlekłe bóle brzucha.
Leczenie ranitydyną może maskować objawy nowotworu żołądka.

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 16 lat.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Ranigast PRO może wpływać na szybkość i stopień wchłaniania leków, takich jak:
- ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy),
- atazanawir, delawirydyna (leki stosowane w zakażeniach wirusowych),
- gefitynib (lek stosowany w leczeniu nowotworów),
- leki z grupy benzodiazepin, takie jak midazolam, triazolam - stosowane w przypadku
bezsenności,
- glipizyd (lek stosowany w leczeniu cukrzycy),
- prokainamid, N-acetyloprokainamid (leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca).
Sukralfat (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka) w dawkach powyżej 2 g zmniejsza
wchłanianie ranitydyny.
Ranitydyna nie nasila działania leków, takich jak: amoksycylina (antybiotyk) i metronidazol (lek
przeciwgrzybiczy i przeciwpierwotniakowy), diazepam (lek uspokajający i przeciwlękowy, stosowany
także w leczeniu padaczki), lidokaina (lek znieczulający, stosowany także w leczeniu zaburzeń rytmu
serca), fenytoina (lek przeciwpadaczkowy), propranolol (lek stosowany m.in. w leczeniu nadciśnienia
i choroby niedokrwiennej serca) i teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej).
Lek Ranigast PRO może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny, jak
warfaryna, dlatego należy ściśle kontrolować czas protrombinowy w trakcie jednoczesnego leczenia
tymi lekami.

Ciąża
Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, kiedy zdaniem lekarza jest to
bezwzględnie konieczne.
Karmienie piersią
Ranitydyna przenika do mleka kobiecego, dlatego u kobiet karmiących piersią lek można stosować
tylko wtedy, kiedy zdaniem lekarza jest to bezwzględnie konieczne.
Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi. W badaniach przeprowadzonych
na zwierzętach nie wykazano wpływu na płodność osobników obu płci.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według
zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat
W przypadku wystąpienia objawów niestrawności należy zastosować 1 tabletkę powlekaną 75 mg.
Jeśli po przyjęciu leku dolegliwości utrzymują się dłużej niż 1 godzinę lub nawracają, można przyjąć
następną tabletkę 75 mg.
Nie należy stosować dawki większej niż 150 mg na dobę.
Tabletkę należy połknąć w całości, popijając niewielką ilością wody.
Leku nie należy stosować samodzielnie przez dłużej niż 2 tygodnie. Jeżeli dolegliwości nie ustąpią po
2 tygodniach leczenia, należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) wydalanie
ranitydyny może być zmniejszone, co może prowadzić do zwiększenia jej stężenia w surowicy krwi.
Hemodializa zmniejsza stężenie ranitydyny w surowicy. U pacjentów przewlekle dializowanych
należy podać ranitydynę bezpośrednio po dializie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ranigast PRO
W wyniku przedawkowania leku Ranigast PRO mogą wystąpić przemijające objawy niepożądane,
jakie występują w czasie leczenia ranitydyną (patrz: punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
Niekiedy może wystąpić niedociśnienie i zaburzenia chodu.
W razie zatrucia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie
leczenie.
Pominięcie zastosowania leku Ranigast PRO
W przypadku pominięcia jednej dawki leku, należy ją zażyć tak szybko jak jest to możliwe. Jeżeli
zbliża się pora na przyjęcie kolejnej dawki leku, nie należy stosować dawki podwójnej w celu
uzupełnienia pominiętej dawki.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z częstością występowania:
Częstość występowania możliwych działań niepożądanych, wymienionych poniżej, jest określona
przy użyciu następującej konwencji:
- bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów)
- często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów)
- niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów)
- rzadko (występują u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów)
- bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)
- nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
U pacjentów stosujących ranitydynę obserwowano następujące działania niepożądane:
Bardzo rzadko: bóle głowy (czasami silne) i zawroty głowy, przemijające zaburzenia dotyczące
ruchów mimowolnych, przemijające stany splątania, depresja i omamy (szczególnie u pacjentów
ciężko chorych, u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobami nerek), zwolnienie
akcji serca (bradykardia), przyspieszenie akcji serca (tachykardia), blok przedsionkowo-komorowy
(zaburzenia przewodnictwa bodźców w komórkach mięśnia sercowego), zapalenie naczyń, zwykle
przemijające zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką
lub bez, ostre zapalenie trzustki, biegunka, bóle stawowe i mięśniowe, zwykle przemijająca
leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych) i trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek
krwi), agranulocytoza (choroba przebiegająca z objawami wysokiej gorączki, bólem gardła,
owrzodzeniem w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy) lub
pancytopenia (niedobór krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi), czasami z aplazją lub
hipoplazją szpiku (zanik szpiku), ginekomastia (przerost piersi u mężczyzn), przemijająca impotencja,
mlekotok, rumień wielopostaciowy, wypadanie włosów, wstrząs anafilaktyczny (jego objawy to:
duszność, trudność w nabieraniu powietrza w wyniku obrzęku krtani, trudność w wydechu, świst
krtaniowy, świąd skóry i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty głowy,
przyspieszenie lub zwolnienie (rzadziej) czynności serca, świąd, pokrzywka o różnym nasileniu,
rumień całego ciała, znaczne osłabienie, aż do utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach
może zagrażać życiu), niewyraźne widzenie (zaburzenia akomodacji), zapalenie nerek.
Rzadko: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk okolic twarzy, warg, języka oraz
gardła, utrudniający oddychanie, połączony ze świądem, zaczerwienieniem skóry, pokrzywką oraz
ciężkim skurczem oskrzeli), gorączka, skurcz oskrzeli, przemijające zmiany aktywności enzymów
wątrobowych w testach diagnostycznych, niedociśnienie, ból w klatce piersiowej.
Niezbyt często: bóle brzucha, zaparcia, nudności (objawy te przeważnie przemijają podczas leczenia).
Nieznana: duszność.

- Substancją czynną leku jest: ranitydyna w postaci chlorowodorku.
Każda tabletka zawiera 75 mg ranitydyny.
- Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: krospowidon, magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna
bezwodna.
Otoczka tabletki: hypromeloza (Methocel E15), lak z żółcienią pomarańczową (E110), tytanu
dwutlenek, triacetyna, talk.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A

Polpharama BIuro Handlowe Sp. z o.o., ul. Bobrowiecka 6, 00-728 Warszawa

Lek bez recepty