Lek Atorvagen należy do grupy leków nazywanych statynami, które regulują przemiany lipidów (tłuszczów) w organizmie.
Wskazania
Lek Atorvagen może także być stosowany w celu zredukowania ryzyka chorób serca, nawet wówczas, gdy stężenie cholesterolu jest prawidłowe.
Przeciwwskazania
- jeśli pacjent ma uczulenie na atorwastatynę lub na jakiekolwiek inne podobne leki stosowane do zmniejszenia stężenia lipidów we krwi lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na orzeszki ziemne albo soję, ponieważ lek zawiera lecytynę sojową
- jeśli u pacjenta występuje lub w przeszłości występowała choroba wątroby
- jeśli u pacjenta stwierdzono niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby
- u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod zapobiegania ciąży
- u kobiet w ciąży lub zamierzających zajść w ciążę
- u kobiet karmiących piersią
Ostrzeżenia i środki ostrożności
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa
- w przypadku wcześniejszego wystąpienia udaru mózgu lub „mini udaru” mózgu (zwanego również przemijającym atakiem niedokrwiennym) lub udaru z krwawieniem do mózgu lub gdy w mózgu znajduje się niewielka ilość płynu z poprzedniego udaru
- w przypadku problemów z nerkami
- w przypadku zmniejszonej czynności gruczołu tarczycy (niedoczynność tarczycy)
- w przypadku powtarzających się w przeszłości bólów mięśni o niejasnej przyczynie bądź problemów z mięśniami w przeszłości lub podobnych problemów u osób spokrewnionych
- w przypadku problemów z mięśniami podczas stosowanego w przeszłości leczenia innymi lekami obniżającymi stężenie lipidów (np. innymi statynami lub fibratami)
- w przypadku regularnego spożywania większej ilości alkoholu
- w przypadku występowania chorób wątroby w przeszłości
- u pacjentów w wieku powyżej 70 lat
- jeśli pacjent stosuje lub stosował w ciągu ostatnich 7 dni lek o nazwie kwas fusydowy (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych) – doustnie lub w iniekcji. Jednoczesne stosowanie kwasu fusydowego i leku Atorvagen może prowadzić do poważnych problemów z mięśniami (rabdomiolizy).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji odnosi się do pacjenta, lekarz zleci wykonanie badania krwi przed rozpoczęciem oraz (w miarę możliwości) w trakcie leczenia atorwastatyną, aby ocenić ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących mięśni. Wiadomo, że ryzyko związane z wystąpieniem działań niepożądanych dotyczących mięśni, np. rabdomiolizy, zwiększa się, gdy jednocześnie są stosowane inne leki o podobnym działaniu.
Jeśli pacjent ma cukrzycę lub istnieje ryzyko wystąpienia cukrzycy, podczas stosowania leku
Atorvagen pacjent będzie pod ścisłą obserwacją lekarza. Ryzyko wystąpienia cukrzycy jest większe
u pacjentów z wysokim poziomem cukrów i tłuszczów we krwi, pacjentów z nadwagą oraz wysokim
ciśnieniem krwi.
Lekarza lub farmaceutę należy powiadomić także wtedy, gdy utrzymuje się osłabienie mięśni. W celu
rozpoznania i leczenia tej dolegliwości konieczne może być wykonanie dodatkowych badań
i przyjmowanie dodatkowych leków.
Stosowanie leku u dzieci
Przyjmowanie innych leków
- leki modyfikujące działanie układu odpornościowego, np. cyklosporyna
- niektóre antybiotyki i leki przeciwgrzybicze, np. erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol, pozakonazol, ryfampicyna
- inne leki regulujące stężenie lipidów, np. gemfibrozyl, inne fibraty, kolestypol, niacyna
- niektóre blokery kanału wapniowego stosowane w dławicy piersiowej lub nadciśnieniu tętniczym, np. amlodypina, diltiazem; a także leki regulujące rytm serca, np. digoksyna, werapamil, amiodaron
- letermowir, lek stosowany w celu zapobiegania chorobie powodowanej przez wirus cytomegalii
- leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV, np. rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir, delawirydyna, efawirenz, sakwinawir, połączenie typranawir/rytonawir, nelfinawir, fosamprenawir, itd.
- niektóre leki stosowane w leczeniu chorób wątroby, takich jak wirusowe zapalenie wątroby typu C, np. telaprewir, boceprewir oraz lek złożony zawierający elbaswir z grazoprewirem
- do innych leków, o których wiadomo, że wykazują interakcje z atorwastatyną, należy ezetymib (który obniża stężenie cholesterolu), warfaryna (która zmniejsza krzepliwość krwi), doustne środki antykoncepcyjne, styrypentol (lek przeciwdrgawkowy stosowany w leczeniu padaczki), cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i wrzodów żołądka), fenazon (lek przeciwbólowy), kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej) oraz leki zobojętniające kwas żołądkowy (leki stosowane w niestrawności, zawierające glin lub magnez)
- leki dostępne bez recepty: ziele dziurawca
Jeśli pacjent musi stosować doustnie kwas fusydowy w leczeniu zakażeń bakteryjnych, powinien czasowo przerwać stosowanie tego leku. Lekarz zdecyduje, kiedy bezpiecznie można powrócić do stosowania leku Atorvagen. Jednoczesne stosowanie leku Atorvagen z kwasem fusydowym w rzadkich przypadkach może prowadzić do osłabienia mięśni, tkliwości lub bólu (rabdomiolizy).
Nie należy spożywać więcej niż jedną lub dwie małe szklanki soku grejpfrutowego dziennie, gdyż większe ilości soku grejpfrutowego mogą zmieniać działanie leku Atorvagen.
Podczas przyjmowania leku należy unikać spożywania nadmiernej ilości alkoholu.
Ciąża
Nie stosować leku Atorvagen u kobiet, które są w ciąży lub zamierzają zajść w ciążę.
Stosowanie leku Atorvagen przez kobiety w wieku rozrodczym jest przeciwwskazane, jeśli nie stosują one skutecznych metod zapobiegania ciąży.
Nie stosować leku Atorvagen podczas karmienia piersią.
Bezpieczeństwo stosowania atorwastatyny w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią nie zostało udowodnione. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci stosowanie diety o niskiej zawartości cholesterolu; dietę tę należy kontynuować podczas leczenia lekiem Atorvagen.
Zalecana początkowa dawka leku Atorvagen to 10 mg na dobę w przypadku dorosłych oraz dzieci w wieku 10 lat i starszych. Dawka ta w razie potrzeby może być zwiększana przez lekarza aż do dawki odpowiedniej dla pacjenta. Lekarz dostosowuje dawkę leku w odstępach 4-tygodniowych lub dłuższych. Maksymalna dawka leku Atorvagen to 80 mg raz na dobę.
Tabletki leku Atorvagen należy połykać w całości, popijając je wodą; mogą one być przyjmowane o dowolnej porze dnia, podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Należy jednak starać się przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia.
Czas trwania leczenia lekiem Atorvagen jest określany przez lekarza.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Atorvagen jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Skutki uboczne
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych lub objawów, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego w najbliższym szpitalu:
Niezbyt często: mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów:
- zapalenie trzustki (zapalenie trzustki powodujące ostry ból brzucha mogący promieniować do
pleców);
- zapalenie wątroby.
Rzadko: mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów:
- ciężka reakcja alergiczna - objawy mogą obejmować nagły świszczący oddech i ból lub ucisk
w klatce piersiowej, obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka i gardła, trudności w
oddychaniu, zapaść;
- ciężka choroba objawiająca się łuszczeniem i obrzękiem skóry, pęcherzami skóry, ust, oczu,
genitaliów oraz gorączką. Wysypka skórna z różowo-czerwonymi plamami, szczególnie na
dłoniach lub stopach z możliwymi pęcherzami;
- osłabienie, tkliwość, ból mięśniowy, zerwanie mięśnia lub czerwono-brązowe zabarwienie
moczu. Jeśli jednocześnie występuje złe samopoczucie lub wysoka gorączka, może to być
spowodowane przez rozpad mięśni prążkowanych (rabdomiolizę). Rozpad mięśni
prążkowanych nie zawsze ustępuje, nawet jeśli pacjent zaprzestanie stosowania atorwastatyny,
może on również zagrażać życiu i powodować problemy z nerkami,
- niedrożność przewodów żółciowych (cholestaza), która może powodować objawy takie jak
zażółcenie skóry lub oczu, ból w górnej prawej części brzucha, utratę apetytu.
Bardzo rzadko: mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów:
- Jeśli u pacjenta wystąpi ból w górnej prawej części brzucha, obrzęk brzucha i zażółcenie skóry
lub oczu, może to wskazywać na nieprawidłowości ze strony wątroby. Należy jak najszybciej
skonsultować się z lekarzem;
- zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia w obrębie stawów i wpływ na komórki
krwi).
Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych:
- utrzymujące się osłabienie mięśni.
Inne możliwe działania niepożądane leku Atorvagen:
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- zapalenie przewodów nosowych, ból gardła, krwawienie z nosa;
- reakcje alergiczne;
- zwiększenie stężenia glukozy we krwi (u pacjentów z cukrzycą należy nadal uważnie
monitorować stężenie glukozy we krwi), zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej we krwi;
- ból głowy;
- nudności, zaparcia, wzdęcia, niestrawność, biegunka;
- ból stawów, ból mięśni i ból pleców, skurcze mięśni;
- wyniki badań krwi wskazujące na potencjalnie nieprawidłową czynność wątroby.
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów)
- anoreksja (utrata apetytu), przyrost masy ciała, zmniejszenie stężenia glukozy we krwi
(u pacjentów z cukrzycą należy nadal uważnie monitorować stężenie glukozy we krwi);
- koszmary senne, bezsenność;
- zawroty głowy, drętwienie lub mrowienie palców rąk i stóp, zmniejszenie wrażliwości na ból
i dotyk, zmiana smaku, utrata pamięci;
- nieostre widzenie;
- dzwonienie w uszach i (lub) w głowie;
- wymioty, odbijanie się, ból w górnej i dolnej części brzucha;
- wysypka, wysypka skórna i swędzenie, pokrzywka, wypadanie włosów;
- ból szyi, zmęczenie mięśni;
- zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie, ból w klatce piersiowej, obrzęk (zwłaszcza kostek),
podwyższona temperatura;
- obecność białych krwinek w badaniu moczu.
Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):
- zaburzenia widzenia;
- nieoczekiwane krwawienie lub zasinienia (siniaki);
- zerwanie ścięgna.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- utrata słuchu;
- ginekomastia (nadmierny rozrost tkanki gruczołowej piersi u mężczyzn).
Inne możliwe działania niepożądane zgłaszane w trakcie leczenia niektórymi statynami (leki tego
samego typu):
- zaburzenia seksualne;
- depresja;
- problemy z oddychaniem, w tym uporczywy kaszel i (lub) spłycenie oddechu lub gorączka;
- cukrzyca: jej prawdopodobieństwo jest większe, jeśli pacjent ma wysokie stężenia cukrów i
tłuszczów we krwi, nadwagę i wysokie ciśnienie tętnicze. W czasie stosowania tego leku
lekarz będzie starannie obserwował pacjenta.
Skład
Substancją czynną leku jest atorwastatyna (w postaci atorwastatyny wapniowej trójwodnej). Każda tabletka powlekana zawiera 40 mg atorwastatyny w postaci atorwastatyny wapniowej trójwodnej.
Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: krzemionka koloidalna bezwodna, sodu węglan, celuloza mikrokrystaliczna, L-arginina, laktoza, kroskarmeloza sodowa, hydroksypropyloceluloza, magnezu stearynian. Otoczka zawiera: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), talk, lecytynę, gumę ksantan oraz makrogol.
Producent
Unit 35/36 Grange Parade
Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13
Irlandia