Wirus SARS − objawy choroby i jej rozpoznanie
Bezobjawowy okres wylęgania choroby wynosi około 2 − 10 dni. Następnie pojawiają się niecharakterystyczne objawy grypopodobne: gorączka powyżej 38 stopni C, dreszcze, bóle głowy, gardła, mięśni i stawów, kaszel, złe samopoczucie i biegunka. Po kilku dniach stan pacjenta pogarsza się i rozwija się zapalenie płuc z kaszlem i dusznością. U około 20% chorych konieczne jest leczenie na oddziale intensywnej terapii z powodu ciężkiej niewydolności oddechowej.
Sprawdź też, skąd biorą się duszności.

Żeby zakwalifikować chorobę jako SARS, pacjent:
- miał kontakt z chorą osobą lub przebywał na terenie zachorowań
- ma zawsze gorączkę powyżej 38 stopni C i co najmniej jeden z objawów ze strony układu oddechowego (kaszel, duszność, trudności z oddychaniem, hipoksja czyli stan niedotlenienia)
- ma zacienienia w obrazie RTG płuc (rozlane i wieloogniskowe zmiany)
- nie reaguje na antybiotykoterapię – jego stan się nie poprawia
- wykazuje wzrost aktywności enzymów wątrobowych (AST i ALT) i limfopenię (spadek limfocytów we krwi) bez wyjaśnionej w inny sposób przyczyny
- ma molekularne lub serologiczne potwierdzenie zakażenia wirusem SARS

SARS − choroba, na którą nie ma specyficznego lekarstwa
SARS to choroba wirusowa, a więc leczenie antybiotykami będzie nieskuteczne. Obecnie nie ma też dostępnych żadnych swoistych leków przeciwwirusowych, które mogłoby zahamować replikację wirusa.
W początkowym okresie epidemii, stosowano kortykosteroidy i rybawirynę. Jednak dane nie potwierdzają ich skutecznego wpływu na przebieg choroby i wydaje się, że nie powinny być podawane pacjentom. U większości chorych stosowano empiryczne antybiotyki, żeby zapobiec powikłaniom bakteryjnym. Próbowano także stosować surowicę osób, które wyzdrowiały, co w pierwszych 14 dniach choroby przynosiło dobre efekty.
Sprawdź też objawy zapalenia płuc.

Dalsze badania pokażą, czy można szukać pomocy w innych przeciwwirusowych lekach, stosowanych w terapii HIV czy wirusowego zapalenia wątroby. Dlatego na tę chwilę, jedyną terapią jest leczenie objawowe, czyli łagodzenie symptomów choroby i wsparcie chorego w walce z wirusem (np. leczenie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe).
W ciężkich przypadkach pomocne może być zastosowanie metyloprednizolonu dożylnie. Czasem konieczna jest tlenoterapia i wentylacja mechaniczna. W przypadku zachorowania, niezwykle istotna jest jak najszybsza hospitalizacja i izolacja chorego, żeby zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby.
SARS z łatwością przenosi się na personel medyczny, a więc wszystkie osoby pracujące przy pacjencie powinny przestrzegać określonych procedur.

SARS − najnowsze badania
Z racji tego, że ciężki ostry zespół oddechowy jest stosunkowo nowoodkrytą chorobą − wielu rzeczy na jej temat nadal nie wiemy. Ostatnie odnotowane zachorowanie na SARS miało miejsce w 2004 roku, ale nie da się wykluczyć powstania kolejnej epidemii w przyszłości. W związku z tym, naukowcy stale pracują nad lepszym poznaniem specyfiki wirusa, trwają też prace nad opracowaniem skutecznej i bezpiecznej szczepionki.