Maxigra Go 25 mg, 4 tabletki powlekane

Maxigra Go 25 mg, 4 tabletki powlekane to lek stosowany w zaburzeniach wzwodu u dorosłych mężczyzn.

Lek Maxigra Go zawiera substancję czynną – syldenafil, który należy do leków z grupyinhibitorów fosfodiesterazy typu 5. Lek działa poprzez wspomaganie rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu, zwiększając napływ krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego. Syldenafil pomaga osiągnąć wzwód jedynie pod warunkiem uprzedniego pobudzenia seksualnego.

Lek Maxigra Go jest stosowany w leczeniu zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn, czyli impotencji. Jest to niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.
Lek nie powinien być stosowany przez pacjentów, u których nie występują zaburzenia erekcji.
Jeśli po zastosowaniu leku nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Kiedy nie przyjmować leku Maxigra Go:

Jeśli pacjent ma uczulenie na syldenafil lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

• Jeśli pacjent przyjmuje leki zawierające azotany, ponieważ ich jednoczesne przyjmowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Należy poinformować lekarza jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki z tej grupy.
• Jeśli pacjent przyjmuje leki lub inne środki uwalniające tlenek azotu (takie jak azotyn amylu, tzw. „poppers”), ponieważ ich jednoczesne przyjmowanie może również powodować niebezpieczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego.
• Jeśli pacjent przyjmuje riocyguat (np. Adempas). Jest to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia płucnego (tj. wysokiego ciśnienia krwi w płucach) i przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (tj. wysokiego ciśnienia w płucach spowodowanego przez zakrzepy krwi). Wykazano, że inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5), takie jak Maxigra Go, nasilają działanie obniżające ciśnienie krwi tego leku. Jeśli pacjent przyjmuje riocyguat lub nie jest pewien, należy poinformować o tym lekarza.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę serca lub wątroby.
• Jeśli u pacjenta w ciągu ostatnich miesięcy wystąpił udar lub zawał serca oraz w przypadkach niskiego ciśnienia tętniczego.
• Jeśli u pacjenta występują dziedziczne zmiany degeneracyjne siatkówki, takie jak zwyrodnienie barwnikowe siatkówki (retinitis pigmentosa).
• Jeśli u pacjenta stwierdzono kiedykolwiek utratę wzroku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Maxigra Go należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:
• niedokrwistości sierpowatokrwinkowej (nieprawidłowość dotycząca czerwonych ciałek krwi), białaczki (choroba nowotworowa krwi), szpiczaka mnogiego (choroba nowotworowa szpiku kostnego);
• anatomicznego zniekształcenia prącia lub choroby Peyroniego;
• dolegliwości ze strony serca. W tym przypadku lekarz powinien ocenić czy stan mięśnia sercowego pozwala na dodatkowy wysiłek, jaki wiąże się z aktywnością seksualną;
• choroby wrzodowej;
• zaburzeń krzepnięcia (jak hemofilia).
Jeśli wystąpi nagłe pogorszenie widzenia lub nagła utrata wzroku, należy przerwać stosowanie leku Maxigra Go i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Leku nie należy stosować jednocześnie z innymi stosowanymi doustnie lub miejscowo rodzajami terapii zaburzeń wzwodu.

Leku nie należy stosować jednocześnie z terapiami tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) z zastosowaniem syldenafilu ani innymi inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (np. tadalafil).

Specjalne uwagi dotyczące pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby:
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby przed zastosowaniem leku powinni skonsultować się z lekarzem.

Maxigra Go z jedzeniem, piciem i alkoholem:
Lek może być przyjmowany jednocześnie z posiłkiem lub niezależnie od niego. Jednakże, przyjmowanie leku Maxigra Go w czasie spożywania obfitych posiłków może wydłużyć czas niezbędny do rozpoczęcia działania leku.
Zdolność do uzyskania erekcji może być czasowo zaburzona po spożyciu alkoholu. Aby w sposób maksymalny wykorzystać możliwości lecznicze leku, nie należy spożywać znacznych ilości alkoholu przed zażyciem leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn:
Lek może spowodować wystąpienie zawrotów głowy i zaburzeń widzenia. Pacjenci przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn powinni zorientować się, w jaki sposób reagują na lek Maxigra Go.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Wymienione poniżej leki mogą występować pod różnymi nazwami handlowymi. Dlatego należy dokładnie sprawdzić na opakowaniu oraz w ulotce przyjmowanego leku jaka jest substancja czynna danego leku.

Lek Maxigra Go może wykazywać interakcje z niektórymi lekami, zwłaszcza stosowanymi w leczeniu bólu w klatce piersiowej. W przypadku pogorszenia się stanu zdrowia wymagającego natychmiastowej pomocy medycznej, należy poinformować lekarza o zażyciu leku oraz godzinie jego zażycia. Nie należy przyjmować leku Maxigra Go jednocześnie z innymi lekami bez zalecenia lekarza.

Nie należy przyjmować leku jednocześnie z innymi lekami zawierającymi syldenafil (np. Maxigra, Sildenafil Medana, Viagra).

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy azotanów, ponieważ ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego.

Do grupy azotanów należą następujące leki:

• nitrogliceryna (Glyceroli trinitras) – np. Nitrocard, Nitromint, Sustonit, Nitroderm, Minitran
• monoazotan izosorbidu (Isosorbidi mononitras) – np. Effox, Isosorbide mononitrate Vitabalans, Isosorbidi mononitras Accord, Mono Mack, Mononit, Monosan, Olicard retard
• diazotan izosorbidu (Isosorbidi dinitras) – np. Sorbonit
• tetraazotan pentaerytrolu (Pentaerythrityli tetranitras) – np. Galpent, Pentaerythritol compositum

Leki te są często stosowane w celu łagodzenia objawów dławicy piersiowej („ból w klatce piersiowej”). W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Nie należy stosować leku Maxigra Go, jeśli pacjent przyjmuje leki lub środki uwalniające tlenek azotu (takie jak azotyn amylu, tzw. „poppers”), ponieważ ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego.

Jeśli pacjent przyjmuje riocyguat, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.

W przypadku przyjmowania leków z grupy inhibitorów proteazy (np. rytonawir, sakwinawir), stosowanych w leczeniu zakażeń wirusem HIV, przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem.

W przypadku przyjmowania leków alfa-adrenolitycznych przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem. U niektórych pacjentów, którzy przyjmują leki alfa-adrenolityczne (np. doksazosyna, prazosyna, terazosyna) z powodu wysokiego ciśnienia krwi lub rozrostu gruczołu krokowego może dochodzić do zawrotów głowy lub zamroczenia, które mogą być objawami niskiego ciśnienia, spowodowanego spadkiem ciśnienia krwi podczas szybkiego wstawania lub siadania. Objawy takie występowały u niektórych pacjentów przyjmujących jednocześnie syldenafil i leki alfa-adrenolityczne.

Ich wystąpienie jest najbardziej prawdopodobne w ciągu 4 godzin po przyjęciu leku Maxigra Go. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia tych objawów, pacjent powinien regularnie przyjmować stałe dawki swojego leku alfa-adrenolitycznego przed rozpoczęciem stosowania leku. W razie wystąpienia objawów niskiego ciśnienia krwi (zawrotów głowy, zamroczenia, wrażenia nadchodzącego omdlenia) należy przede wszystkim położyć się lub usiąść i poczekać do ustąpienia objawów, pomóc może również wypicie wody, zaczerpnięcie świeżego powietrza, krzyżowanie nóg. Należy unikać szybkiego wstawania lub siadania.

Lek Maxigra Go nie jest przeznaczony do stosowania przez kobiety.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka leku to 25 mg.

Lekarz po konsultacji może zalecić inny sposób dawkowania.

• Leku Maxigra Go nie należy stosować częściej niż raz na dobę.
• Zażycie dawki większej niż 100 mg nie oznacza zwiększenia skuteczności leku.
• Lek należy przyjąć na około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną.
• Tabletkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek umożliwia osiągnięcie erekcji jedynie pod warunkiem pobudzenia seksualnego. Czas, po którym występuje działanie leku, jest różny u różnych pacjentów, zwykle wynosi od pół godziny do jednej godziny. Działanie może nastąpić później, jeśli lek zostanie przyjęty po obfitym posiłku.

Należy skontaktować się z lekarzem, gdy po zażyciu leku nie dochodzi do erekcji lub, gdy czas trwania wzwodu nie jest wystarczający do odbycia stosunku płciowego.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem leku Maxigra Go są zwykle łagodnie lub umiarkowanie nasilone i krótkotrwałe.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących działań niepożądanych należy zaprzestać przyjmowania leku Maxigra Go i natychmiast zasięgnąć pomocy medycznej:

• Reakcja alergiczna - występuje niezbyt często (może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów). Objawy: nagły, świszczący oddech, trudności w oddychaniu lub zawroty głowy, obrzęk powiek, twarzy, ust lub gardła.
• Bóle w klatce piersiowej - występują niezbyt często.
• Jeśli wystąpią w czasie stosunku płciowego lub po nim:
  • należy przyjąć półsiedzącą pozycję i spróbować się rozluźnić,
  • nie przyjmować azotanów w celu złagodzenia bólu w klatce piersiowej.
• Nadmiernie przedłużające się i czasem bolesne wzwody - występują rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów).
• Jeśli wzwód utrzymuje się ponad 4 godziny, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
  • Nagłe pogorszenie lub utrata wzroku - występują rzadko.
  • Ciężkie reakcje skórne - występują rzadko.
  • Objawy mogą obejmować ciężkie łuszczenie się i obrzęk skóry, powstawanie pęcherzy w jamie ustnej, na narządach płciowych i dookoła oczu, gorączkę.
  • Napady padaczkowe lub drgawki - występują rzadko.

Inne działania niepożądane:

• Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
• ból głowy.
• Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
• nudności,
• nagłe zaczerwienienie twarzy,
• uderzenia gorąca (objawy obejmują uczucie gorąca w górnej części ciała),
• niestrawność,
• widzenie z kolorową poświatą, niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia,
• uczucie zatkanego nosa, zawroty głowy.
• Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
• wymioty, wysypka skórna,
• podrażnienie oka, przekrwienie oczu, ból oczu, widzenie błysków światła, jaskrawe widzenie, wrażliwość na światło, łzawienie oczu, kołatanie serca, szybkie bicie serca, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze,
• bóle mięśni, senność, osłabione czucie dotyku, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, dzwonienie w uszach,
• suchość w jamie ustnej, zatkane lub niedrożne zatoki, zapalenie błony śluzowej nosa (objawy obejmują katar, kichanie i zatkany nos),
• ból w górnej części brzucha, choroba refluksowa przełyku (objawy obejmują zgagę),
• krew w moczu, ból rąk lub nóg, krwawienie z nosa, uczucie gorąca oraz uczucie zmęczenia.
• Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):
  • omdlenia, udar, zawał serca, nieregularne bicie serca, przemijające zmniejszenie przepływu krwi do części mózgu,
  • uczucie ucisku w gardle, zdrętwienie ust,
  • krwawienie do tylnej części oka,
  • podwójne widzenie, zmniejszona ostrość widzenia,
  • nieprawidłowe odczucia we wnętrzu oka, obrzęk oczu lub powiek,
  • niewielkie cząstki lub punkty w polu widzenia, widzenie obwódek wokół źródeł światła,
  • rozszerzenie źrenicy, nieprawidłowe zabarwienie białka oka,
  • krwawienie z prącia, obecność krwi w spermie,
  • suchość nosa, obrzęk wewnątrz nosa,
  • uczucie drażliwości, nagłe osłabienie lub utrata słuchu.

Po wprowadzeniu leku do obrotu rzadko zgłaszano przypadki niestabilnej dławicy (choroba serca) oraz nagłego zgonu. Istotne, że u większości, ale nie u wszystkich mężczyzn, u których wystąpiły te działania niepożądane, zaburzenia czynności serca występowały przed przyjęciem syldenafilu. Nie jest możliwe określenie czy te działania niepożądane miały związek ze stosowaniem leku zawierającego syldenafil.

Substancją czynną leku jest syldenafil.
Każda tabletka zawiera 25 mg syldenafilu (w postaci cytrynianu).
Pozostałe składniki leku to: 
Rdzeń tabletki: mannitol, krospowidon typ A, powidon K-30, krzemionka koloidalna bezwodna, skrobia kukurydziana, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan.
Otoczka: alkohol poliwinylowy; tytanu dwutlenek (E171); makrogol (MW350); talk; indygotyna, lak (E132).

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański