Plasmalyte, roztwór do infuzji, 1000 ml

Plasmalyte, roztwór do infuzji, 1000 ml jest wodnym roztworem wymienionych poniżej substancji:
- sodu chlorek;
- potasu chlorek;
- magnezu chlorek sześciowodny;
- sodu octan trójwodny;
- sodu glukonian.
Sód, potas, magnez, chlorek, octan i glukonian są substancjami chemicznymi występującymi we krwi.

Roztwór do infuzji Plasmalyte stosowany jest:
- w celu uzupełnienia płynów, np.:
- w oparzeniach;
- w urazie głowy;
- w złamaniach;
- w zakażeniu;
- w podrażnieniu otrzewnej (stany zapalne w obrębie brzucha);
- jako źródło płynów podczas operacji chirurgicznej;
- w leczeniu wstrząsu spowodowanego utratą krwi i w innych stanach wymagających szybkiego uzupełnienia krwi i (lub) płynów;
- w kwasicy metabolicznej (kiedy krew zaczyna mieć zbyt kwaśny odczyn) niezagrażającej życiu;
- w kwasicy mleczanowej (rodzaj kwasicy spowodowanej nagromadzeniem się kwasu mlekowego w organizmie). Kwas mlekowy jest wytwarzany przede wszystkim w mięśniach i jest usuwany przez wątrobę.

Roztwór do infuzji Plasmalyte może być stosowany:
- u pacjentów dorosłych, pacjentów w podeszłym wieku, młodzieży
- u niemowląt i małych dzieci w wieku od 28 dni do 23 miesięcy oraz u dzieci od 2 do 11 lat.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek Plasmalyte można przyjmować w okresie ciąży i karmienia piersią. Lekarz będzie kontrolować stężenie elektrolitów we krwi oraz bilans płynów w organizmie.
Jednakże, przed dodaniem innego leku do roztworu do infuzji stosowanego w czasie ciąży lub karmienia piersią należy:
- skonsultować się z lekarzem;
- przeczytać Ulotkę dołączoną do opakowania leku, który ma zostać dodany.

Lek Plasmalyte podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę. Dawkę leku oraz czas jego podawania ustala lekarz. Zależy to od wieku pacjenta, jego masy ciała, stanu oraz powodu leczenia. Na stosowaną dawkę mogą również wpływać inne stosowane leki.

NIE należy stosować leku Plasmalyte, jeśli zawiera widoczne cząstki lub jeśli opakowanie leku jest w jakikolwiek sposób uszkodzone.

Roztwór do infuzji Plasmalyte podaje się przez plastikową rurkę podłączoną do igły umieszczonej w żyle. Zazwyczaj roztwór ten podaje się poprzez żyłę w ramieniu. Lekarz może jednak zlecić inną metodę podania.

Przed i podczas infuzji lekarz będzie kontrolował:
- ilość płynów w organizmie
- kwasowość krwi i moczu
- stężenie elektrolitów w organizmie (szczególnie sodu, u pacjentów z wysokim stężeniem hormonu wazopresyny lub przyjmujących inne leki, które zwiekszają efekt działania wazopresyny).

Należy usunąć wszelkie niezużyte pozostałości roztworu. Częściowo zużytych worków z lekiem NIE WOLNO podłączać ponownie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeżeli u pacjenta występuje którykowiek z poniżej wymienionych objawów. Mogą to być objawy bardzo ciężkiej lub nawet śmiertelnej reakcji alergicznej (nadwrażliwości):
- opuchnięcie skóry twarzy, warg i obrzęk gardła,
- trudności w oddychaniu,
- wysypka skórna,
- zaczerwienienie skóry (rumień).
Sposób leczenia będzie zależał od objawów.
Inne działania niepożądane:
- reakcje związane ze sposobem podania leku:
- gorączka (reakcja gorączkowa),
- zakażenie w miejscu podania,
- uczucie pieczenia,
- miejscowy ból lub reakcja (zaczerwienie lub opuchnięcie) w miejscu podania,
- podrażnienie i stan zapalny żyły, do której podawany jest roztwór (zapalenie żyły). Może to powodować zaczerwienienie, ból lub pieczenie i swędzenie wzdłuż żyły, do której podawany jest roztwór.
- tworzenie się skrzepów (zakrzepica żył), w miejscu podania, co powoduje ból, opuchnięcie lub zaczerwienienie w okolicy skrzepu,
- wyciek roztworu do przestrzeni okołonaczyniowej (wynaczynienie). Może to uszkodzić tkanki i prowadzić do tworzenia się blizn.
- zwiększenie objętości płynu w organizmie (hiperwolemia),
- napady drgawek,
- pokrzywka,
- ciężkie reakcje alergiczne powodujące trudności w oddychaniu lub zawroty głowy (reakcje anafilaktyczne),
- szybka praca serca (tachykardia),
- kołatanie serca,
- ból w klatce piersiowej,
- uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej,
- płytki oddech (duszność),
- zwiększenie częstości oddechów,
- zaczerwienienie,
- przekrwienie,
- uczucie braku siły (astenia),
- nieprawidłowe samopoczucie,
- jeżenie się włosów,
- obrzęk obwodowy,
- gorączka,
- niskie stężenie sodu we krwi, które może być związane z leczeniem szpitalnym (hiponatremia szpitalna) i związane z tym zaburzenia neurologiczne (ostra encefalopatia hiponatremiczna). Hiponatremia może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu i śmierci w wyniku obrzęku/opuchlizny mózgu.

Jeżeli do podawanego dożylnie roztworu do wlewów zostanie dodany inny lek, może on również powodować działania niepożądane. Będą one zależały od leku, który został dodany. Należy przeczytać Ulotkę dołączoną do dodanego leku, w celu zapoznania się z możliwymi działaniami niepożądanymi.
Inne działania niepożądane występujące po podaniu podobnych leków:
- inne objawy nadwrażliwości/ reakcji na podanie: niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie), świszczący oddech, zimne poty, dreszcze;
- hiperkaliemia.

Substancjami czynnymi są:
- sodu chlorek: 5,26 g na litr
- potasu chlorek: 0,37 g na litr
- magnezu chlorek sześciowodny: 0,30 g na litr
- sodu octan trójwodny: 3,68 g na litr
- sodu glukonian: 5,02 g na litr

Inne składniki to:
- woda do wstrzykiwań
- sodu wodorotlenek

Baxter SA
Boulevard René Branquart, 80
7860 Lessines
Belgia