Aspargin, 50 tabletek

Aspargin, 50 tabletek jest lekiem zawierającym magnez i potas. Zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym organizmu.

Magnez jest aktywatorem wielu enzymów, pośredniczy w wytwarzaniu i transporcie energii w organizmie. Jest niezbędny w czynności mięśnia sercowego, układu nerwowego, mięśniówki gładkiej naczyń oraz mięśni prążkowanych. Niedobór magnezu zwiększa ryzyko choroby wieńcowej, zawału serca i zaburzeń rytmu serca.

Objawami niedoboru magnezu są:

• nadpobudliwość,
• trudności z koncentracją i ze snem,
• zwiększona podatność na stres,
• zaburzenia pracy mięśni szkieletowych przejawiające się ich drżeniem, skurczami i tzw. tikami.

Potas uczestniczy w czynności układu nerwowego i układu sercowo - naczyniowego oraz w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym. Niedobór potasu stanowi zagrożenie dla prawidłowej czynności:

• układu nerwowego, przewodnictwa nerwowego i nerwowo-mięśniowego (poruszanie się, praca serca, funkcjonowanie innych narządów wewnętrznych),
• układu transportującego różne substancje z i do komórek organizmu (odżywianie, oddychanie i wydalanie),
• układu krwionośnego i wydalniczego w regulacji gospodarki wodno – elektrolitowej (odpowiedzialnej za utrzymanie prawidłowego ciśnienia i kwasowości krwi).

Kwas asparaginowy bierze udział w przekazywaniu bodźców w ośrodkowym układzie nerwowym.

Lek Aspargin stosuje się w uzupełnianiu niedoborów magnezu i potasu:

• w zaburzeniach pracy serca spowodowanych niedoborem magnezu i potasu;
• zapobiegawczo w chorobie niedokrwiennej serca i w zagrożeniu zawałem serca;
• wspomagająco u pacjentów po zawale serca (w okresie powrotu do zdrowia);
• po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, które spowodowały zmniejszenie
  stężenia magnezu i potasu;
• przy długotrwałym stosowaniu glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów,
  furosemidu).

Kiedy nie stosować leku Aspargin:

• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych
  składników leku (wymienione w punkcie 6 Ulotki);
• jeśli pacjent ma hipermagnezemię (nadmiar magnezu we krwi);
• jeśli pacjent ma hiperkaliemię (nadmiar potasu we krwi);
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy od 30 ml/min);
• jeśli pacjent ma zakażenia dróg moczowych (pęcherza moczowego, nerek);
• jeśli pacjent ma zaburzenia pracy serca (uczucie zbyt wolnego, szybkiego lub nierównego bicia
  serca);
• jeśli pacjent ma myasthenia gravis (rzadka choroba, której towarzyszy zwiotczenie mięśni);
• jeśli pacjent ma znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.

Należy zachować ostrożność, jeśli:

• u pacjenta występuje ostre odwodnienie,
• u pacjenta doszło do rozległego zniszczenia tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała),
• pacjent stosuje inne leki zawierające potas,
• pacjent ma chorobę wrzodową żołądka,
• wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów.

Podczas długotrwałego stosowania i w razie wystąpienia biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenia potasu i magnezu w surowicy krwi, a w razie potrzeby także w erytrocytach (lekarz zaleci wykonanie odpowiednich analiz).
Lek Aspargin zawiera sacharozę (cukier). Jedna tabletka zawiera 53 mg sacharozy. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów chorych na cukrzycę.
Jeżeli wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku Aspargin.
Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie należy stosować leku Aspargin jednocześnie z następującymi lekami:

• antybiotyki z grupy tetracyklin, gdyż sole magnezu zmniejszają wchłanianie tych antybiotyków; należy zachować co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem tych leków;
• doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, fluorochinolony, fluor;
• leki i suplementy diety zawierające fosforany, wapń i żelazo, gdyż magnez zmniejsza ich wchłanianie;
• atropina lub hioscyjamina, gdyż wzrasta ryzyko owrzodzeń jelita, które może wystąpić przy doustnym przyjmowaniu soli potasu.
• Glikozydy naparstnicy (leki nasercowe) stosowane w połączeniu z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca.
• Leki moczopędne (amiloryd, spironolakton, triamteren) oraz inhibitory konwertazy angiotensyny (leki stosowane w chorobach układu krążenia, np. kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi.
• Antybiotyki aminoglikozydowe, leki moczopędne pętlowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B oraz mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu.
• Kortyzon zmniejsza skutki działania potasu. Zawarty w leku potas zmniejsza wchłanianie witaminy B12.

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem każdego leku Aspargin należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Lek Aspargin należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem.

Zwykle lek jest stosowany jak opisano poniżej.
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:

Zwykle stosuje się doustnie od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, po posiłku, czyli od 2 do 6 tabletek na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych, co odpowiada od 108 mg do 324 mg potasu na dobę oraz od 34 mg do 102 mg magnezu na dobę.
Lek Aspargin należy przyjmować po posiłku, popijając wodą.
Leku Aspargin nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Leku Aspargin nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby ze względu na możliwość wystąpienia hipermagnezemii lub hiperkaliemii.

Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmian sposobu podawania i dawkowania leku Aspargin u pacjentów powyżej 65 lat.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Aspargin jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Jak każdy lek, lek Aspargin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Niezbyt często (objawy występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie.
• Rzadko występujące działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 10 000 leczonych pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (zaburzenia pracy serca), osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry.
• Rzadko zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek: hiperkaliemia.
• Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 leczonych pacjentów): bezsenność.

W przypadku wystąpienia ciężkich objawów niepożądanych należy zwrócić się do lekarza.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

1 tabletka leku Aspargin zawiera 17 mg jonów magnezu w postaci 250 mg magnezu wodoroasparaginianu; 54 mg
jonów potasu w postaci 250 mg potasu wodoroasparaginianu.
Substancje pomocnicze leku Aspargin: skrobia ziemniaczana, karboksymetyloskrobia sodowa, sacharoza, magnezu stearynian, talk.