Polopiryna Complex, 500 mg+15,58 mg+2 mg, 12 saszetek

Nazwa	Polopiryna Complex
Nazwa międzynarodowa	Acidum acetylsalicylicum + Phenylephrini bitartras + Chlorphenamini maleas
Dawka	500 mg + 15,58 mg + 2 mg
Postać	proszek do sporządzania roztworu doustnego
Wielkość opakowania	12 saszetek
Działanie/właściwości	leczy objawy przeziębienia i grypy

Polopiryna Complex, 500 mg+15,58 mg+2 mg, 12 saszetek jest lekiem wieloskładnikowym o skojarzonym działaniu składników

Jak działa preparat Polopiryna Complex?

Polopiryna Complex jest lekiem wieloskładnikowym o skojarzonym działaniu składników:
- Kwas acetylosalicylowy łączy działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne
- Fenylefryna zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, przez co udrożnia przewody nosowe, hamuje odruch kichania i łzawienia oczu.
- Chlorofenamina łagodzi objawy nieżytu nosa (katar i kichanie).

Kiedy brać preparat Polopiryna Complex?

Lek zaleca się stosować w kompleksowym leczeniu objawów przeziębienia i grypy, takich jak:
- gorączka;
- dreszcze;
- ból gardła;
- bóle mięśniowe i kostno-stawowe;
- bóle głowy (m.in. spowodowane zmniejszeniem drożności zatok przynosowych w wyniku obrzęku błony śluzowej nosa i ograniczenia jego drożności);
- obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa;
- nadmierna wydzielina śluzowa z nosa;
- kichanie;
- łzawienie z oczu.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania preparatu Polopiryna Complex?

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy, fenylefryny wodorowinian, chlorofenaminy maleinian lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę. Objawy nadwrażliwości: pokrzywka, a nawet wstrząs mogą wystąpić w ciągu 3 godzin od chwili przyjęcia kwasu acetylosalicylowego.
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, przebiegające z objawami takimi jak: skurcz oskrzeli, katar sienny, wstrząs.
- jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączkę sienną lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na niesteroidowe leki przeciwzapalne napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci.
- jeśli pacjent ma czynną chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego (może dojść do wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub uczynnienia choroby wrzodowej).
- jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby, nerek lub serca.
- jeśli pacjent ma zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) i gdy pacjent jest leczony jednocześnie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna).
- jeśli pacjent ma niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (rzadka choroba dziedziczna).
- jeśli pacjent jednocześnie otrzymuje metotreksat w dawkach 15 mg tygodniowo lub większych, ze względu na szkodliwy wpływ na szpik kostny.
- u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a, rzadkiej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.
- jeśli pacjent ma chorobę sercowo-naczyniową, nadciśnienie tętnicze.
- jeśli pacjent ma cukrzycę.
- jeśli pacjent ma jaskrę z zamkniętym kątem przesączania.
- jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy.
- jeśli pacjent ma przerost prostaty.
- jeśli pacjent ma chromochłonny guz nadnerczy.
- jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksygenazy (IMAO) lub w czasie 14 dni od zakończenia terapii IMAO.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
- Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek oraz przewlekłą niewydolność nerek.
- Jeśli pacjent ma młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów i (lub) toczeń układowy oraz zaburzenia czynności wątroby, gdyż zwiększa się toksyczność salicylanów. U tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby.
- W przypadku krwotoków macicznych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca.
- Podczas stosowania z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień, ze względu na nasilenie toksycznego działania metotreksatu na szpik. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach większych niż 15 mg na tydzień jest przeciwwskazane.
- Lek może wywoływać nadwrażliwość krzyżową; pacjenci wrażliwi na konkretną substancję przeciwhistaminową, mogą być również wrażliwi na inne.
- Jeśli pacjent ma okluzyjną chorobę naczyń (w tym chorobę Raynauda).
- Jeśli pacjent ma skłonność do retencji (wstrzymywania) moczu lub jaskrę.
- W zaburzeniach nerek lub płuc, zapaleniu lub rozstrzeni oskrzeli, zaburzeniach sercowo-naczyniowych (spowolnione bicie serca, zbyt niskie ciśnienie krwi po zmianie pozycji ciała z poziomej na pionową), miażdżycy tętnic mózgowych, zapaleniu trzustki, bliznowaciejącym wrzodzie trawiennym, niedrożności odźwiernika dwunastnicy, niedokrwistości, chorobach tarczycy, u pacjentów wrażliwych na działanie sedacyjne i pacjentów z padaczką - ze względu na możliwość wystąpienia interakcji lub wpływu na działanie przyjmowanych leków.
- Pacjenci przyjmujący trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, maprotylinę lub inne leki o działaniu antycholinergicznym lub chlorofenaminę, powinni niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych z uwagi na ryzyko wystąpienia niedrożności porażennej jelit.
- Leku nie należy stosować u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika, ze względu na ryzyko nasilenia działania zmniejszającego ilość cukru we krwi oraz u pacjentów przyjmujących leki przeciwdnawe.
- Lek należy odstawić na 5 do 7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, ze względu na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia zarówno w czasie jak i po zabiegu.
- Lek może zaburzać wyniki diagnostycznych testów skórnych z wykorzystaniem alergenów. Zaleca się odstawić lek na co najmniej 3 dni przed rozpoczęciem alergicznych testów skórnych.

Jak długo można stosować preparat Polopiryna Complex?

Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Jeśli objawy utrzymują się należy skontaktować się z lekarzem.

Nie należy jednocześnie stosować innych leków zawierających kwas acetylosalicylowy, fenylefrynę ani chlorofenaminę.

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.

Nie należy podawać leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 16 lat.

Z czym nie łączyć preparatu Polopiryna Complex?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Przeciwwskazane jest przyjmowanie leku z metotreksatem (lek przeciwnowotworowy) w dawkach 15 mg na tydzień lub większych, ze względu na jego toksyczny wpływ na szpik kostny. Należy zachować ostrożność stosując lek z:
- metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień, ze względu na jego toksyczny wpływ na szpik kostny;
- lekami przeciwzakrzepowymi, np. pochodnymi kumaryny, heparyną oraz trombolitycznymi np. streptokinazą i alteplazą lub innymi lekami hamującymi agregację płytek krwi, np. tyklopidyną, z uwagi na zwiększone ryzyko krwawienia;
- innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, gdyż istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego lub zaburzeń czynności nerek;
- selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) (leki przeciwdepresyjne), ze względu na zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego;
- lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem (np. benzbromaron, probenecyd), gdyż salicylany osłabiają działanie tych leków;
- digoksyną (lek stosowany w niewydolności i zaburzeniach rytmu serca), gdyż kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie tego leku;
- lekami przeciwcukrzycowymi, np. insuliną, pochodnymi sulfonylomocznika, gdyż kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie tych leków;
- lekami moczopędnymi, gdyż kwas acetylosalicylowy może zmniejszyć skuteczność tych leków oraz nasilać ototoksyczne (uszkadzające słuch) działanie furosemidu;
- glikokortykosteroidami podawanymi ogólnie (z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona), gdyż podawane jednocześnie z salicylanami, zwiększają ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz po zakończeniu leczenia zwiększają ryzyko przedawkowania salicylanów;
- inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach (np. enalapryl, kaptopryl), gdyż kwas acetylosalicylowy zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe tych leków;
- kwasem walproinowym (lek przeciwpadaczkowy), gdyż nasila on działanie przeciwpłytkowe (przeciwdziałające powstawaniu zakrzepów) kwasu acetylosalicylowego;
- acetazolamidem (lek moczopędny), gdyż kwas acetylosalicylowy może zwiększać jego toksyczność;
- ibuprofenem gdyż może on hamować działanie przeciwpłytkowe kwasu acetylosalicylowego;
- inhibitorami monoaminooksygenazy (IMAO); należy unikać ich jednoczesnego stosowania z fenylefryną lub podawać fenylefrynę co najmniej 15 dni po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych, takich jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lub selegilina stosowana w chorobie Parkinsona;
- agonistami receptora alfa adrenergicznego, np. dihydroergotamina, metyloergotamina, (leki stosowane w leczeniu migreny), oksytocyna (podawanej w celu indukcji porodu), gdyż jednoczesne stosowanie leków o tym samym mechanizmie działania może zwiększać działanie obkurczające naczynia krwionośne;
- antagonistami receptorów beta adrenergicznych (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca), ponieważ może to prowadzić do zwiększenia ciśnienia tętniczego oraz nasilonej bradykardii (spowolnione bicie serca);
- lekami blokującymi zarówno receptory alfa i beta (leki przeciwnadciśnieniowe) jak labetalol, karwedylol, gdyż mogą zwiększać toksyczność fenylefryny;
- trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, takimi jak: amitryptylina, amoksapina, klomipramina, dezypramina i doksepina oraz czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi takimi, jak maprotylina, gdyż ich skojarzone stosowanie może nasilać działanie obkurczające fenylefryny;
- anestetykami wziewnymi, takimi jak: cyklopropan lub halotan, gdyż mogą zwiększać ryzyko arytmii;
- lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. metylodopa i guanetydyna), ponieważ fenylefryna może hamować ich działanie, prowadząc do ciężkiego nadciśnienia tętniczego;
- lekami powodującymi utratę potasu, np. niektóre leki moczopędne jak furosemid, ponieważ mogą spowodować zbyt niskie stężenie potasu we krwi i zmniejszać wrażliwość naczyń tętniczych na leki obkurczające takie, jak fenylefryna;
- lekami wpływającymi na przewodnictwo w układzie przewodzącym serca, włączając glikozydy nasercowe i leki przeciwarytmiczne;
- hormonami tarczycy;
- siarczanem atropiny;
- lekami o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy, gdyż może dojść do wystąpienia objawów przedawkowania;
- furazolidonem (lek przeciwbakteryjny), pargyliną i prokarbazyną (leki przeciwnowotworowe), gdyż ich skojarzone stosowanie może wydłużać czas trwania i siłę działania leków przeciwhistaminowych;
- innymi lekami o działaniu antycholinergicznym (np. oksyfenoina, bromek ipratropiowy), ponieważ jednoczesne stosowanie może nasilać działanie antycholinergiczne tych leków (w tym chlorofenaminy). Jeśli wystąpią zaburzenia żołądkowo-jelitowe, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, z uwagi na ryzyko rozwoju niedrożności porażennej jelit;
- lekami ototoksycznymi, gdyż mogą maskować objawy ototoksyczności chlorofenaminy, takie jak: szumy w uszach i zawroty głowy;
- lekami wywołującymi nadwrażliwość na światło;
- fenytoiną (lek przeciwpadaczkowy), ponieważ może dojść do zatrucia fenytoiną;
- lekami nasennymi, przeciwlękowymi, uspokajającymi, lekami stosowanymi w leczeniu chorób psychicznych lub opioidowymi lekami przeciwbólowymi, ze względu na możliwość nasilenia ich działania uspokajającego.Omeprazol i kwas askorbowy (witamina C) nie wpływają na wchłanianie kwasu acetylosalicylowego.

Czy stosowanie preparatu Polopiryna Complex w ciąży i podczas karmienia piersią jest bezpieczne?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży.

Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Lek ten zawiera kwas acetylosalicylowy, który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych mogących niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Jest to działanie przemijające, które ustępuje po zakończeniu leczenia.

Jak dawkować preparat Polopiryna Complex?

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli, młodzież w wieku 16 lat i powyżej
1 saszetka co 6-8 godzin w zależności od potrzeby.

Nie należy przekraczać dawki 4 saszetek (2 g kwasu acetylosalicylowego, 32 mg fenylefryny i 8 mg chlorofenaminy) na dobę.

Zawartość jednej saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej wody, wymieszać i wypić.

Jakie skutki uboczne może mieć stosowanie preparatu Polopiryna Complex?

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego mogą wystąpić następujące objawy niepożądane:
- Zaburzenia krwi i układu chłonnego, np.: zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, obniżenie liczby granulocytów kwasochłonnych, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krzepnięcia krwi, wydłużenie czasu krwawienia.
- Zaburzenia układu immunologicznego, np.: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami, takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy).
- Zaburzenia układu nerwowego, ucha i błędnika, np: Zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.
- Zaburzenia widzenia
- Zaburzenia serca
- Zaburzenia naczyniowe, np.: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i (lub) jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu.
- Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia. Obrzęk płuc pochodzenia pozasercowego (występuje głównie w przewlekłym lub ostrym zatruciu), astma oskrzelowa.
- Zaburzenia żołądka i jelit. Niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacje.
- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych. Ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny.
- Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej. Wykwity skórne różnego rodzaju, rzadko pęcherze lub plamica
- Zaburzenia nerek i dróg moczowych. Białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, nefropatia z martwicą brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek
- Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania.
Działaniami niepożądanymi spowodowanymi przez fenylefrynę mogą być:

- Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania: Hiperglikemia (zwiększony poziom cukru we krwi). Zaburzenia układu nerwowego: Niepokój ruchowy, lęk, nerwowowść, uczucie osłabienia, zawroty głowy, drżenia, bezsenność, drażliwość, ból głowy (po dużych dawkach i może być objawem nadciśnienia tętniczego), po dużych dawkach mogą wystąpić drgawki, parestezje (czucie opatrzne) i psychoza z halucynacjami. Zaburzenia serca: Ból i uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, ciężka bradykardia, przyspieszona czynność serca z towarzyszącym zwiększonym oporem naczyń obwodowych, bardziej prawdopodobna u pacjentów w podeszłym wieku, oraz z osłabionym krążeniem mózgowym i wieńcowym, indukcja bądź zaostrzenie niewydolności serca związanej z chorobą serca, kołatanie serca (duża dawka). Zaburzenia naczyniowe: Nadciśnienie tętnicze (zwykle w przypadku stosowania dużych dawek oraz u osób ze skłonnością), zwężenie naczyń obwodowych prowadzące do centralizacji krążenia (efekt zwężający naczynia jest bardziej prawdopodobny u pacjentów z hipowolemią), marznięcie kończyn, uderzenia krwi do głowy, niedociśnienie. W przypadku długotrwałego stosowania może wystąpić spadek objętości osocza. Duszność, niewydolność oddechowa, Wymioty (duża dawka), nudności. Bladość skóry, nastroszenie włosów, nasilone pocenie się. Zwiększona perfuzja nerkowa i pradwopodobnie zmniejszenie ilości wydalanego moczu, retencja moczu.
- Działania niepożądane występujące rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): Zawał mięśnia sercowego, komorowe zaburzenia rytmu serca. Obrzęk i krwotok mózgowy (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością). Obrzęk płuc (w przypadku stosowania dużych dawek oraz u pacjentów ze skłonnością).
Działaniami niepożądanymi spowodowanymi przez chlorfenaminę mogą być:
- Działania niepożądane występujące często (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów): Zaburzenia układu nerwowego: np. depresja OUN z objawami takimi, jak: ospałość mogąca prowadzić do głębokiej senności, ból i zawroty głowy, osłabienie zdolności psychomotorycznych, niemożność koncentracji, zmęczenie, drażliwość, nużliwość mięśni, które u niektórych pacjentów ustępują po 2 -3 dniach leczenia, dyskinezja twarzy, zaburzenia koordynacji (niezgrabne ruchy), drżenia, parestezje (czucie opatrzne). Niewyraźne widzenie, podwójne widzenie. Suchość w nosie i gardle, zgrubienie błony śluzowej. Suchość ust, utrata apetytu, zaburzenie czucia smaku i zapachu, uczucie dyskomfortu związane z przewodem pokarmowym (nudności, wymioty, dyspepsja. Nasilone pocenie, wysypki skórne, złuszczające zapalenie skóry, uwrażliwienie na światło, pokrzywka. Retencja moczu, utrudnione oddawanie moczu.
- Działania niepożądane występujące niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) i rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- Rzadko nieprawidłowy skład krwi (agranulocytoza, leukopenia, anemia aplastyczna, anemia hemolityczna, trompocytopenia), z objawami takimi jak: nienaturalne krwotoki, ból gardła, znużenie. Reakcje nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość na światło, nadwrażliwości krzyżowa na inne leki. Depresja, stany splątania u pacjentów w podeszłym wieku. Mialgia. Sporadycznie pobudzenie paradoksalne, szczególnie w przypadku stosowania produktu leczniczego w dużych dawkach, u dzieci lub u osób w podeszłym wieku, charakteryzujące się występowaniem lęku, bezsennością, drżeniem, nerwowością, delirium, napadami dragawek lub kołataniem serca. Szumy uszne, ostre zapalenie ucha wewnętrznego. Zwykle związane z przedawkowaniem: zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, tachykardia. Niedociśnienie, nadciśnienie, obrzęk. Zagęszczenie wydzieliny oskrzeli, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech.
- Rzadziej mogą pojawić się; zastój żółci, zapalenie wątroby oraz inne zaburzenia czynności wątroby. Wypadanie włosów. Impotencja, krawienia między miesiączkowe.

Substancjami czynnymi leku są kwas acetylosalicylowy, fenylefryny wodorowinian, chlorofenaminy maleinian. Każda saszetka zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego i 15,58 mg fenylefryny wodorowinianu oraz 2 mg chlorofenaminy maleinianu. Pozostałe składniki to: krzemionka koloidalna bezwodna, sacharoza, sacharyna sodowa, sodu cyklaminian, kwas cytrynowy bezwodny, aromat pomarańczowy.

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A
83-200 Starogard Gdański
ul. Pelplińska 19

Lek bez recepty