Wpływ rodzajów węglowodanów na poziom glukozy we krwi
Ogólna zasada dotycząca węglowodanów przyswajalnych mówi, że im mniejsza cząsteczka, tym szybciej rozkłada się na pojedyncze cukry, które są wchłaniane w przewodzie pokarmowym i przedostają się do krwi podwyższając poziom glukozy.
- Węglowodany proste nie muszą być trawione, a więc błyskawicznie trafiają do krwioobiegu.
- Przeciwnie polisacharydy – wymagają większej ilości czasu, żeby przekształcić się w pojedyncze cząsteczki ulegające wchłanianiu. Skutkuje to spowolnionym i wydłużonym wzrostem poziomu cukru we krwi, który na bieżąco wykorzystywany jest przez organizm.
- Spożywając węglowodany złożone, zapobiegamy więc gwałtownemu wzrostowi stężenia glukozy do wysokiego poziomu, którego powtarzanie się uważa się za jedną z przyczyn insulinoopoorności i cukrzycy typu II.
Dodatkowo warto wspomnieć, że węglowodany nieprzyswajalne spowalniają wchłanianie innych sacharydów, z którymi są spożywane. To właśnie dlatego cukier z całych owoców, czyli artykułów zawierających zarówno cukry proste, jak i błonnik pokarmowy wchłania się wolniej niż z soków owocowych, których w procesie produkcji się go pozbawia. Podobna zasada dotyczy również innego rodzaju żywności. Dla przykładu skrobia z produktów pełnoziarnistych, bogatych w błonnik, podwyższa stężenie glukozy we krwi wolniej niż skrobia z produktów wyprodukowanych z mąki jasnej (oczyszczonej), z której duża część węglowodanów nieprzyswajalnych została usunięta.
Przyjrzyjmy się bliżej grupom produktów z uwzględnieniem rodzajów występujących w nich sacharydów. Pomoże to wyjaśnić, jakie pokarmy uznaje się za najlepsze źródła węglowodanów w diecie, a jakich lepiej unikać, by unikać gwałtownych wahań stężenia glukozy i zachować dobrą kontrolę poziomu cukru.