Jakie są przyczyny ubytku w przegrodzie międzykomorowej (VSD)?
Jak powstaje wada VSD? Przyczyny nie są do końca znane. Najczęściej jest ona spowodowana wieloma czynnikami. Do powstania ubytku przegrody międzykomorowej może dochodzić w wyniku oddziaływania szkodliwych, teratogennych czynników środowiska, nadużywania leków, chorób matki i czynników genetycznych.
Sprawdź też leki, witaminy i suplementy dla dzieci.
Jakie objawy daje VSD?
Wyróżniamy ubytki okołobłoniaste, które występują najczęściej) i ubytki w części mięśniowej. U większości dzieci ubytek w przegrodzie międzykomorowej przebiega bezobjawowo. Z kolei nasilenie objawów jest uzależnione od wielkości ubytku.
Małe ubytki – to ubytki poniżej 0,5 cm2. Zwykle nie powodują żadnych zaburzeń hemodynamicznych, ani objawów. Jedynym objawem w pierwszych tygodniach życia może być cichy szmer skurczowy słyszalny nad sercem. Małe ubytki w części mięśniowej ulegają samoistnemu zamknięciu w pierwszych miesiącach życia.
Średnie ubytki – to ubytki między 0,5 − 1,0 cm2, przy których dochodzi już do zaburzeń hemodynamicznych. Charakteryzują się istotnym przeciekiem lewo-prawym i podwyższonym ciśnieniem w krążeniu płucnym, co najczęściej objawia się dusznością występującą głównie podczas wysiłku.

Duży ubytek – to ubytek przekraczający 1 cm2, który powoduje znaczny przeciek lewo-prawy, który skutkuje wzrostem ciśnienia w krążeniu płucnym i rozwojem nadciśnienia płucnego. W konsekwencji dochodzi do przeciążenia objętościowo-ciśnieniowego lewej komory serca, w wyniku czego pojawia się zastoinowa niewydolność krążenia. Głównym objawem jest duszność i niewydolność krążenia, która może objawiać się sinicą (występuje ona podczas płaczu lub infekcji). U dzieci z dużym ubytkiem w przegrodzie komorowej dochodzi do zaburzeń rozwoju, wzrostu, przyrostu masy ciała i odżywiania.
Sprawdź też, jak działa monitor oddechu noworodka.

Jakie są możliwości leczenia tej wady?
U ok. 30 − 50% dzieci w ciągu 1. roku życia dochodzi do samoistnego zamknięcia ubytku. Do spontanicznego zamykania ubytków dochodzi 2 razy częściej w części mięśniowej niż błoniastej. W przypadkach małych ubytków przegrody międzykomorowej, o łagodnym przebiegu, leczenie nie jest zalecane.
Aktualnie są dostępne 2 metody leczenia tej wady: operacja kardiochirurgiczna lub zabieg przeznaczyniowy. Operacja jest wskazana w przypadku znacznych anomalii. Z kolei leczenie przeznaczyniowe jest coraz częściej stosowane w przypadku wad izolowanych i polega na wprowadzeniu przez naczynie tzw. korka Amplatza i zatkania przecieku. Niewątpliwie jest to metoda, która zyskuje coraz więcej wskazań.

Mimo znacznej częstości występowania ubytku w przegrodzie międzykomorowej większość dzieci przechodzi to bezobjawowo, a część z nich ma szanse na samoistne zamknięcie. Z kolei ciągły rozwój kardiologii inwazyjnej i kardiochirurgii dobrze prognozuje na długość i jakość życia dzieci z istotną wadą.