Kiretaż otwarty. Metoda leczenia chorób przyzębia

Kiretaż to zabieg chirurgiczny leczenia chorób przyzębia. Najczęściej dentysta decyduje się na niego, kiedy niechirurgiczne metody, np. skaling, zawiodły. Wyróżnia się 2 rodzaje kiretażu: otwarty i zamknięty. Kiretaż otwarty jest pogłębionym kiretażem zamkniętym. Zobacz, na czym dokładnie polega ten zabieg i czy jest on dzisiaj skuteczny.

Niechirurgiczne leczenie chorób przyzębia

Czy wiesz, czym jest usuniecie kamienia nazębnego, skaling, piaskowanie czy czyli pozbycie się zewnętrznych osadów nazębnych? To określenia tego samego zabiegu. Więcej na temat usunięcia kamienia możesz dowiedzieć się z mojego artykułu: Czy usuwać kamień nazębny? Co kamień nazębny robi z zębami? Kamień nazębny, nieświeży oddech (halitosis) czy krwawienie dziąseł, które występuje podczas szczotkowania – w większości przypadków   udaje się łatwo wyeliminować dzięki prostym zabiegom stomatologicznym i prawidłowej, regularnej higienie jamy ustnej. Mówimy wtedy o zastosowaniu niechirurgicznego leczenia chorób przyzębia − ich powstanie powoduje płytka bakteryjna, która wywołuje stan zapalny. Usuniecie bakterii wystarczy, żeby przywrócić zdrowe przyzębie.

Co to jest kiretaż?

Kiretaż to chirurgiczne leczenie chorób przyzębia. Choroby te to najczęściej przewlekłe periodontopatie. Zanim jednak skupię się na tym, czym dokładnie jest kiretaż, przybliżę Ci kilka pojęć, których pomogą zrozumieć Ci, w jakich okolicznościach się go wykonuje.

Fizjologicznie przyzębie tworzą trzy elementy:

• Rowek dziąsłowy − przestrzeń między wolnym brzegiem dziąsła a  szkliwem  zęba. Głębokość rowka dziąsłowego może sięgać nawet 3 mm, ale fizjologicznie najczęściej nie przekracza wartości 0,5 − 1,5 mm.
• Nabłonek łączący, przyczep nabłonkowy − znajduje się na wysokości szyjki zęba i stanowi połączenie zęba z tkanka łączną, które jest wyjątkowo szczelną barierą dla mikroorganizmów.
• Przyczep łącznotkankowy − swoiste  umocowanie  dziąsła do cementu korzeniowego i wyrostka zębodołowego (krótko mówiąc: do korzenia zęba i kości zębodołu).

Sprawdź też produkty na problemy stomatologiczne.

Zniszczenie przyczepu łącznotkankowego (np. w wyniku stanu zapalnego dziąseł lub przyzębia) skutkuje  zapoczątkowaniem  procesu  rozchwiania  zębów  w zębodołach co w efekcie może być nawet początkiem samoistnego wypadania zębów.

Gdy podczas badania sondą periodontologiczną głębokość rowka dziąsłowego przekracza 3 mm można mówić o pogłębionych kieszeniach przyzębnych(dziąsłowych). Jeżeli ich głębokość nie przekracza 5,5 mm lekarz zazwyczaj skupia się na zastosowaniu niechirurgicznych metod leczenia przyzębia i powtarza je aż do wyleczenia. Jednak gdy kieszenie przyzębne są głębsze niż 5,5 mm, a dodatkowo występują takie czynniki jak: brak współpracy pacjenta, stan zapalny, choroby ogólne czy inne czynniki ryzyka, lekarz może zdecydować o wykonaniu zabiegów chirurgicznych, w tym kiretaż otwarty.

Kiretaż zębów jest to określenie, które funkcjonuje wśród pacjentów, a nawet często wśród lekarzy stomatologów. Jest to pojęcie błędne, bo tkanki twarde zęba oczyszcza się podczas wykonywania skalingu podziąsłowego, natomiast podczas kiretażu skupia się na tkankach miękkich.

Sprawdź też produkty do higieny ust po zabiegach.

Rodzaje kiretażu

Wyróżniamy kiretaż otwarty i zamknięty. W obu zabiegach, za pomocą ostrych łyżeczek lub kiret (specjalny zestaw narzędzi, stworzonych tak, żeby dokładnie oczyścić każdy ząb i przyległe do niego tkanki miękkie) usuwany jest z wewnętrznej ściany kieszonki przyzębnej chory nabłonek i tkankę ziarninową. Zabieg ten może być także połączony ze ścięciem brzegu dziąsła. Jeżeli podczas wykonywania kiretażu zamkniętego okazuje się, że nie ma wystarczającej pewności, czy wszystkie zepsute tkanki zostały usunięte, wtedy lekarz unosi dziąsło od strony przedsionkowej i zabieg ten to już kiretaż otwarty. Po dokładnym oczyszczeniu kieszonki lekarz zszywa brodawki dziąsłowe.

Kiedy wykonuje się kiretaż?

Niezależnie od rodzaju kiretażu, jaki zostanie zaplanowany, lekarz powinien jednocześnie wykonać skaling nad- i poddziąsłowy i wygładzić powierzchnie korzenia (w skrócie SRP). Sam kiretaż powinien być traktowany jako chirurgiczne odświeżenie brzegów starej, niegojącej się rany.

Wskazania do kiretażu:

• kieszonki mają głębokość większą niż 5 mm
• w jamie ustnej są obszary, gdzie nie ma wskazań do bardziej skomplikowanego chirurgicznego zabiegu
• stosowany jest jako zabieg w fazie podtrzymującej eliminujący stan zapalny w pojedynczych miejscach w przyzębiu, w których wcześniej wykonano inny zabieg chirurgiczny
• zabieg wykonywany jest u pacjentów z chorobami ogólnoustrojowymi, które są przeciwwskazaniem do innych zabiegów operacyjnych

Sprawdź też produkty do higieny jamy ustnej.

Czy kiretaż jest skuteczny?

Czego można się spodziewać po kiretażu?

• spłycenie kieszonek 
• pokrycie wewnętrznej ściany kieszonki i jej dna zdrowym, świeżym nabłonkiem
• wyeliminowanie stanu zapalnego
• stabilizacja zęba w zębodole

W ostatnich latach potrzeba wykonywania kiretażu stała się coraz bardziej dyskusyjna – wykazano, że prawidłowo wykonane zabiegi SRP, są tak samo skuteczne, co SRP wraz z kiretażem. Jednak wielu lekarzy nadal decyduje się na wykonywanie tego zabiegu, żeby zniwelować stan zapalny tkanek miękkich.