Zatorowość płucna – przyczyny, objawy i leczenie

14. 11. 2022 · 6 minut czytania

Zatorowość płucna może mieć zróżnicowany obraz kliniczny – od dramatycznych objawów niewydolności krążenia, do postaci zupełnie bezobjawowej. Poznaj jej przyczyny, możliwe objawy i sposoby leczenia.

Ewelina Zygmunt
Ewelina Zygmunt
Zatorowość płucna – przyczyny, objawy i leczenie
 

Zatorowość płucna to poważna choroba stanowiąca zagrożenie dla zdrowia i życia. Jej objawy pojawiają się nagle i są spowodowane przez niedrożność tętnicy płucnej lub jej odgałęzień zablokowanych materiałem zatorowym – skrzepliną, tkanką tłuszczową, pęcherzykiem powietrza czy płynem owodniowym. Poznaj przyczyny, objawy oraz metody leczenia zatorowości płucnej.

Co to jest zator płucny?

Zator płucny, a dokładniej zatorowość płucna, polega na nagłym całkowitym lub częściowym zamknięciu tętnicy płucnej lub jej odgałęzienia przez materiał zatorowy. Tętnica płucna to naczynie doprowadzające odtlenowaną jeszcze krew z prawej komory serca do płuc w celu jej natlenowania. 

  • Zatorowość płucna jest najczęściej manifestacją żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Obejmuje ona poza zatorowością płucną zakrzepicę żył głębokich. Materiałem zatorowym jest wówczas skrzeplina, czyli fragment skrzepniętej w naczyniu krwi. Pochodzi on najczęściej z żył głębokich kończyn dolnych lub miednicy, dużo rzadziej z żył górnej połowy ciała. Po oderwaniu się od ściany naczynia w miejscu swojego powstania przemieszcza się wraz z prądem krwi, aż natrafia na tak wąskie miejsce, że nie jest w stanie przejść dalej.
  • Materiałem zatykającym naczynie może być również fragment tkanki tłuszczowej uwolniony ze złamanej kości – zator tłuszczowy. 
  • U kobiet w czasie porodu zatorowość płucna może być spowodowana przez płyn owodniowy, który dostał się do krążenia żylnego. 
  • W przebiegu rozsianej choroby nowotworowej materiałem zatorowym mogą być masy nowotworowe
  • Najrzadszą przyczyną zatorowości płucnej jest zator powietrzny, spowodowany przez powietrze dostające się do naczyń krwionośnych podczas ich cewnikowania.
Co to jest zator płucny

Zator płucny – przyczyny

Już wiesz, że główną przyczyną zatorowości płucnej jest choroba zakrzepowo-zatorowa, wywołana zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych. Inną genezę pojawiających się objawów zatorowości możemy podejrzewać u osób dodatkowo obciążonych np.: kobiet w okresie porodu, osób zgłaszających się ze złamaniem, zwłaszcza kości długich (np. kości udowej), pacjentów obciążonych onkologicznie, czy z założonym cewnikiem naczyniowym. Jednak musisz wiedzieć, że nawet w wymienionych grupach najczęstszą przyczyną zatorowości jest żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Prawdopodobieństwo jej wystąpienia w najbliższej przyszłości możemy ustalić na podstawie obecności czynników ryzyka. Należą do nich:

  • Wiek > 40. roku życia,
  • Przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa,
  • Otyłość,
  • Unieruchomienie, zwłaszcza kończyn dolnych z powodu ich niedowładu czy złamania,
  • Trwający powyżej > 4h lot samolotem, zwłaszcza połączony ze snem w pozycji siedzącej,
  • Ucisk na naczynia żylne np.: przez guz, powiększającą się ciążę, 
  • Przyjmowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej dwuskładnikowej, hormonalnej terapii zastępczej,
  • Nowotwór złośliwy, zwłaszcza rak trzustki, płuc, jajnika,
  • Wrodzona lub nabyta trombofilia, czyli nadkrzepliwość (np.: zespół antyfosfolipidowy),
  • Zaawansowana niewydolność serca,
  • Współistniejąca miażdżyca z wysokim cholesterolem, często objawiające się wcześniej chorobą niedokrwienną serca,
  • Infekcja COVID-19,
  • Wszelkie stany zapalne, zwłaszcza ciężkie zapalenie płuc, sepsa,
  • Choroby autoimmunologiczne np.: toczeń,
  • Zespół nerczycowy,
  • Duże zabiegi operacyjne, zwłaszcza te w obrębie kończyn dolnych, miednicy oraz jamy brzusznej.

Obecność wyżej wymienionych czynników ryzyka może być wskazaniem do wdrożenia profilaktyki przeciwzakrzepowej. Jednak w ⅓ przypadków zatorowości płucnej nie udaje się ich wykryć. Mówimy wówczas o zatorowości idiopatycznej lub niesprowokowanej.

Zatorowość płucna objawy

Zatorowość płucna – objawy

Do głównych objawów zatorowości płucnej należą:

  • Duszność,
  • Ból w klatce piersiowej,
  • Kaszel, najczęściej suchy,
  • Zasłabnięcie lub omdlenie,
  • Krwioplucie,
  • Przyspieszenie częstości oddechów i bicia serca,
  • Poszerzenie żył szyjnych.

W masywnej zatorowości pojawiają się objawy wstrząsu kardiogennego – obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zasinienie skóry, przyspieszenie bicia serca, mogące skutkować utratą przytomności, a nawet śmiercią. Objawy zatorowości płucnej najczęściej pojawiają się nagle. Jednak u części pacjentów zatorowość płucna zwłaszcza drobnych gałęzi tętnicy płucnej może przebiegać bezobjawowo. A jej powtarzające się epizody mogą skutkować rozwojem nadciśnienia płucnego i niewydolności prawokomorowej serca.

Niezwykle ważne jest zwrócenie uwagi na współistniejące objawy zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych – w postaci bólu łydki podczas chodzenia, obrzęku podudzia lub całej kończyny, tkliwością lub bolesnością uciskową oraz jej ociepleniem. Najczęściej dotyczą one jednej kończyny. Wymienione objawy można wykryć u co 3 pacjenta zgłaszającego się z objawami zatorowości płucnej.

Zator płucny – leczenie

Leczenie zatorowości płucnej opiera się na 3 filarach – pomocy doraźnej, udrożnieniu zamkniętego naczynia oraz zapobieganiu nawrotom. O dokładnym postępowaniu decyduje rodzaj zatorowości:

  • Wysokiego ryzyka, przebiegająca z objawami obniżonego ciśnienia tętniczego krwi lub wstrząsu,
  • Niewysokiego ryzyka – przebiegająca bez objawów niewydolności hemodynamicznej serca.

Leczenie doraźne ma na celu zmniejszenie nasilenia zgłaszanych przez chorego objawów, a jego podstawowym celem jest zabezpieczenie podstawowych funkcji życiowych. 

  • Opiera się na podaniu tlenu, leków przeciwbólowych oraz leczeniu wstrząsu i hipotensji. 
  • Transport pacjenta do szpitala powinien odbywać się w pozycji półsiedzącej, dzięki czemu choremu będzie łatwiej oddychać. 
  • Po wysunięciu istotnego podejrzenia zatorowości płucnej konieczne jest wdrożenie leczenia przeciwkrzepliwego równocześnie z rozpoczęciem procesu diagnostycznego. W tym celu podaje się wysokie dawki heparyny niefrakcjonowanej dożylnie. 
  • Pacjenci z zatorowości płucną przebiegającą z niewydolnością hemodynamiczną są poddawani leczeniu trombolitycznemu, którego celem jest rozpuszczenie skrzepliny. W naszym kraju najczęściej stosuje się w tym celu alteplazę. W razie obecności przeciwwskazań do takiego postępowania konieczne staje się przeprowadzenie embolektomii płucnej, polegającej na chirurgicznym usunięciu skrzepliny.
Leczenie profilaktyczne zatorowości płucnej polega na regularnym przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych. Czas jego trwania zależy od współwystępujących czynników ryzyka zatorowości i może trwać przez kilka miesięcy, a nawet do końca życia. 
Zator płucny leczenie

Zator płucny – rokowania

Śmiertelność w przypadku braku leczenia zatorowości płucnej wynosi 27%. Prawidłowe rozpoznanie oraz szybkie zastosowanie leczenia obniżają ją do 2-8%. Rokowania w zatorowości płucnej zależą od miejsca, w którym doszło do zablokowania drożności tętnicy płucnej oraz prezentowanych przez chorego objawów. Najgroźniejszy w skutkach jest tzw. zator jeździec, blokujący pień tętnicy płucnej. Wówczas objawy niewydolności hemodynamicznej serca pojawiają się bardzo szybko.

Zatorowość płucna – ćwiczenia

Ćwiczenia fizyczne po przebyciu zatorowości płucnej nie są przeciwwskazane. Sama aktywność fizyczna może pomóc w powrocie do zdrowia i zmniejszyć ryzyko ponownej zakrzepicy żył głębokich. Jednak intensywność ćwiczeń fizycznych i czas ich wprowadzania należy ustalić z lekarzem rehabilitacji, a samą aktywność przeprowadzać pod nadzorem fizjoterapeuty.

Czy zatorowość płucna jest wyleczalna?

Zatorowość płucna jest jak najbardziej wyleczalna. Jednak, aby to osiągnąć, niezbędne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia. W przypadku nagle pojawiających się objawów masywnej zatorowości płucnej wywołującej objawy wstrząsu, tylko natychmiastowa pomoc medyczna jest w stanie uratować życie chorego. Zatorowość o mniejszym zasięgu, przebiegająca bez objawów niewydolności hemodynamicznej serca charakteryzuje się lepszym rokowaniem. Jednak w obu przypadkach istnieje ryzyko jej nawrotu, dlatego pacjent powinien stosować profilaktykę przeciwzakrzepową.

Podsumowanie

Zatorowość płucna to stan zagrożenia życia wymagający natychmiastowej pomocy medycznej i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Najistotniejszym czynnikiem ryzyka jest współistniejąca zakrzepica żył głębokich, najczęściej zlokalizowana w kończynach dolnych lub w miednicy.

Źródła:
 
  1. Gajewski, Interna Szczeklika, Medycyna Praktyczna, Kraków 2020
  2. Kostrubiec, P. Pruszczyk, Zatorowość płucna, https://podyplomie.pl/wiedza/wielka-interna/969,zatorowosc-plucna, [dostęp 11.11.2022 r.]
  3. M. Frołow, Zatorowość płucna: przyczyny, objawy, leczenie i rokowania,https://www.mp.pl/pacjent/zakrzepica/wszystkoozakrzepicy/zatorowoscplucna/104653,zatorowosc-plucna, [dostęp 11.11.2022 r.]

    Więcej artykułów na ten temat

    O autorze
    Ewelina Zygmunt
    Ewelina Zygmunt
    Jestem lekarzem w trakcie stażu podyplomowego, który odbywam w Wojskowym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Lublinie. Choć jeszcze nie podjęłam ostatecznej decyzji co do wyboru specjalizacji, to moje serduszko bije w stronę ginekologii i położnictwa, a także endokrynologii. W szczególności interesuje mnie wpływ zdrowej diety na gospodarkę hormonalną człowieka. W wolnych chwilach lubię gotować i testować nowości kosmetyczne. Uwielbiam podróże, dobre jedzonko oraz jogę.
    Przeczytaj więcej od tego autora
    O autorze
    Ewelina Zygmunt
    Ewelina Zygmunt
    Jestem lekarzem w trakcie stażu podyplomowego, który odbywam w Wojskowym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Lublinie. Choć jeszcze nie podjęłam ostatecznej decyzji co do wyboru specjalizacji, to moje serduszko bije...
    Przeczytaj więcej od tego autora