Pracoholizm − jak rozpoznać u siebie objawy?

Pracoholizm jest uzależnieniem, które zmienia osobowość i priorytety w życiu. Uzależnienie od pracy może zagrażać bezpieczeństwu rodziny i często prowadzi do jej rozpadu. Pracoholicy cierpią z powodu utraty integralności osobistej i zawodowej. Jak rozpoznać u siebie objawy pracoholizmu?

Pracoholizm – objawy

Kluczem do zrozumienia pracoholizmu jest pełne zrozumienie tego, co dzieje się z zachowaniem i charakterem do reszty pochłoniętej pracą osoby. Nadmierna ilość przepracowanych godzin nie jest jedynym wyznacznikiem pracoholizmu.

Prawdziwy pracoholik przestaje oceniać rzeczywistość przez pryzmat uczuć. Ciężko pracujący człowiek pozostaje emocjonalnie obecny dla wszystkich członków rodziny, współpracowników i przyjaciół. Udaje mu się utrzymać równowagę między pracą a osobistą odpowiedzialnością – inaczej jest pracoholikiem, jak mówi psycholog B. Killinger. Ta sama pani psycholog, jako pionier w omawianej dziedzinie, przedstawia profil pracoholika:

„Jest to osoba z obsesją na punkcie pracy − z czasem staje się emocjonalną kaleką, uzależnioną od władzy i kontroli. Nie opuszcza jej kompulsywne dążenie do uzyskania aprobaty i publicznego uznania sukcesu. Ci napędzani adrenaliną pracoholicy żyją od planu A do planu B − ważne by plany były ściśle związane z jakimś ambitnym celem lub osiągnięciem. Ostatecznie nic lub nikt inny się nie liczy.”

Pracoholik tak naprawdę znajduje się na drodze do załamania się. A wynika to z obsesji na punkcie pracy. Istnieją również 2 kluczowe punkty zwrotne na drodze do pracoholizmu − utrata „czucia” i utrata integralności. W dużej mierze powodują one nieświadome zmiany charakteru, które przyspieszają stan obsesyjnego uzależnienia od władzy i kontroli. Stąd też słyszy się tak wiele historii o wybitnych ludziach, którzy tracą swoją integralność przez nieetyczne i niemoralne zachowania.

Sprawdź też preparaty na stres i uspokojenie.

Pracoholizm – przyczyny

Nie ma jednej przyczyny. Do narodzin pracoholizmu u danej osoby mogą prowadzić różne czynniki. Jednym z nich może być to, że młoda osoba, zbyt szybko zmuszona jest do pełnienia obowiązków dorosłych (chociażby z powodu przykrych okoliczności, takich jak choroba rodzica, śmierć w rodzinie lub separacja rodziców).

Niektórzy pracoholicy pochodzą z rodzin, w których system wartości był zorientowany na wydajność. Co to oznacza? Że miłość rodzica uzależniona była od tego, w jakim stopniu dziecko spełniało oczekiwania rodziców. Pracoholicy to często osoby, które były świecącym przykładem tzw. dobrego dzieciaka − świetnie radziło sobie w szkole, przodowało w sporcie i nie sprawiało większych kłopotów. Jednak później wychodzi na jaw, że ci nadmiernie odpowiedzialni dorośli, nigdy nie mieli beztroskiego dzieciństwa.

Sprawdź też leki i suplementy na zmęczenie.

Pracoholizm a rodzina

W badaniu, w którym wzięło udział 168 par z podwójnym dochodem (2009 r.), zbadano związek między pracoholizmem a zadowoleniem z relacji z partnerem (Workaholism and relationship quality: A spillover-crossover perspective). Zgodnie z przewidywaniami, autorzy stwierdzili, że pracoholizm rodzi konfilkt na linii praca-dom i wiąże się ze zmniejszonym wsparciem udzielanym partnerowi na co dzień.

Tak więc, wyniki badań wskazują, że pracoholizm i rodzina,  nie idą ze sobą w parze.